< Salme 139 >
1 Herre! du har ransaget mig og kender mig.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
2 Hvad heller jeg sidder eller staar op, da ved du det, du forstaar min Tanke langtfra.
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
3 Du har omkringgivet min Sti og mit Leje, du kender grant alle mine Veje.
Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
4 Thi der er ikke et Ord paa min Tunge, se, Herre! du kender det jo alt sammen.
Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
5 Bagfra og forfra har du omsluttet mig, og paa mig har du lagt din Haand.
Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
6 Saadant at forstaa er mig for underfuldt; det er for højt, jeg kan ikke naa det.
Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
7 Hvor skal jeg gaa hen fra din Aand? og hvor skal jeg fly hen fra dit Ansigt?
Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
8 Dersom jeg farer op til Himmelen, da er du der, og reder jeg Leje i Dødsriget, se, da er du der! (Sheol )
Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol )
9 Vilde jeg tage Morgenrødens Vinger, vilde jeg bo ved det yderste Hav,
Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
10 saa skulde ogsaa der din Haand føre mig, og din højre Haand holde mig fast.
I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
11 Og vilde jeg sige: Mørkhed maa dog skjule mig, saa er Natten et Lys omkring mig.
Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
12 Mørkhed gør ikke Mørke hos dig, og Natten lyser som Dagen, Mørket er som Lyset.
Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
13 Thi du ejede mine Nyrer; du skærmede om mig i Moders Liv.
Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
14 Jeg vil prise dig, fordi jeg paa underfuld Maade er dannet saa herligt; underfulde ere dine Gerninger, og min Sjæl ved det saare vel.
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
15 Mine Ben vare ikke skjulte for dig, der jeg blev dannet i Løndom, der jeg blev kunstigt virket i det underjordiske Dyb.
Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
16 Dine Øjne saa mig, der jeg endnu var Foster, og disse Ting vare alle sammen skrevne i din Bog; Dagene vare bestemte, før en eneste af dem var kommen.
Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Derfor, o Gud! hvor dyrebare for mig ere dine Tanker; hvor stor er dog deres Sum!
Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
18 Vilde jeg tælle dem, da bleve de flere end Sand; opvaagner jeg, saa er jeg endnu hos dig.
Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
19 Gid du, o Gud! vilde ihjelslaa den ugudelige; og I, blodgerrige Mænd! viger fra mig.
Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
20 Thi de talte skændelig om dig, og som dine Fjender tage de dit Navn forfængeligt.
[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
21 Skulde jeg ikke hade dem, som hade dig, o Herre! og kedes ved dem, som rejse sig imod dig?
Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
22 Med fuldt Had hader jeg dem; de ere blevne mine Fjender.
Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
23 Ransag mig, Gud! og kend mit Hjerte; prøv mig, og kend mine Tanker!
Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
24 Og se, om jeg er paa en Vej, som fører til Smerte for mig, og led mig paa Evighedens Vej!
I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.