Salme 139
1 Herre! du har ransaget mig og kender mig.
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 Hvad heller jeg sidder eller staar op, da ved du det, du forstaar min Tanke langtfra.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 Du har omkringgivet min Sti og mit Leje, du kender grant alle mine Veje.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 Thi der er ikke et Ord paa min Tunge, se, Herre! du kender det jo alt sammen.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 Bagfra og forfra har du omsluttet mig, og paa mig har du lagt din Haand.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Saadant at forstaa er mig for underfuldt; det er for højt, jeg kan ikke naa det.
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Hvor skal jeg gaa hen fra din Aand? og hvor skal jeg fly hen fra dit Ansigt?
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 Dersom jeg farer op til Himmelen, da er du der, og reder jeg Leje i Dødsriget, se, da er du der! (Sheol h7585)
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol h7585)
9 Vilde jeg tage Morgenrødens Vinger, vilde jeg bo ved det yderste Hav,
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 saa skulde ogsaa der din Haand føre mig, og din højre Haand holde mig fast.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 Og vilde jeg sige: Mørkhed maa dog skjule mig, saa er Natten et Lys omkring mig.
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Mørkhed gør ikke Mørke hos dig, og Natten lyser som Dagen, Mørket er som Lyset.
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 Thi du ejede mine Nyrer; du skærmede om mig i Moders Liv.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 Jeg vil prise dig, fordi jeg paa underfuld Maade er dannet saa herligt; underfulde ere dine Gerninger, og min Sjæl ved det saare vel.
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 Mine Ben vare ikke skjulte for dig, der jeg blev dannet i Løndom, der jeg blev kunstigt virket i det underjordiske Dyb.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Dine Øjne saa mig, der jeg endnu var Foster, og disse Ting vare alle sammen skrevne i din Bog; Dagene vare bestemte, før en eneste af dem var kommen.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 Derfor, o Gud! hvor dyrebare for mig ere dine Tanker; hvor stor er dog deres Sum!
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 Vilde jeg tælle dem, da bleve de flere end Sand; opvaagner jeg, saa er jeg endnu hos dig.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 Gid du, o Gud! vilde ihjelslaa den ugudelige; og I, blodgerrige Mænd! viger fra mig.
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 Thi de talte skændelig om dig, og som dine Fjender tage de dit Navn forfængeligt.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Skulde jeg ikke hade dem, som hade dig, o Herre! og kedes ved dem, som rejse sig imod dig?
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 Med fuldt Had hader jeg dem; de ere blevne mine Fjender.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Ransag mig, Gud! og kend mit Hjerte; prøv mig, og kend mine Tanker!
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 Og se, om jeg er paa en Vej, som fører til Smerte for mig, og led mig paa Evighedens Vej!
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.
