Salme 135
1 Lover Herrens Navn, lover, I Herrens Tjenere!
Haleluja! Gloru la nomon de la Eternulo, Gloru, sklavoj de la Eternulo,
2 I, som staa i Herrens Hus, i vor Guds Hus's Forgaarde.
Kiuj staras en la domo de la Eternulo, En la kortoj de la domo de nia Dio.
3 Lover Herren; thi Herren er god; lovsynger hans Navn; thi det er lifligt.
Gloru la Eternulon, ĉar la Eternulo estas bona; Prikantu Lian nomon, ĉar ĝi estas ĉarma.
4 Thi Herren har udvalgt sig Jakob, Israel til sin Ejendom.
Ĉar Jakobon la Eternulo elektis al Si, Izraelon kiel Sian trezoron.
5 Thi jeg ved, at Herren er stor, og at vor Herre er større end alle Guder.
Ĉar mi scias, ke la Eternulo estas granda Kaj ke nia Sinjoro estas super ĉiuj dioj.
6 Herren gør alt, hvad ham behager, i Himmelen og paa Jorden, i Havene og i alle Afgrunde.
Ĉion, kion la Eternulo deziras, Li faras, En la ĉielo kaj sur la tero, sur la maroj kaj en ĉiuj abismoj.
7 Han gør, at Dampe opstige fra Jordens Grænse; han gør Lynene til Regn, han udfører Vejret af sine Forraadskamre.
Li levas la nubojn de la randoj de la tero, Li aperigas fulmojn en la pluvo, Li elirigas la venton el Siaj provizejoj.
8 Han, som slog de førstefødte i Ægypten, baade Mennesker og Dyr;
Li batis la unuenaskitojn en Egiptujo, De homo ĝis bruto.
9 han sendte Tegn og underlige Ting i din Midte, Ægypten! paa Farao og paa alle hans Tjenere;
Li aperigis signojn kaj miraklojn interne de vi, ho Egiptujo, Super Faraono kaj ĉiuj liaj sklavoj.
10 han, som slog mange Folk og ihjelslog stærke Konger:
Li batis multajn popolojn, Kaj mortigis potencajn reĝojn:
11 Amoriternes Konge Sihon og Basans Konge Og samt alle Riger i Kanaan;
Siĥonon, reĝon de la Amoridoj, Kaj Ogon, reĝon de Baŝan, Kaj ĉiujn regnojn Kanaanajn.
12 og han gav deres Land til Arv, til Arv for sit Folk Israel.
Kaj Li donis ilian landon kiel heredon, Heredon al Lia popolo Izrael.
13 Herre! dit Navn bliver evindelig; Herre! din Ihukommelse bliver fra Slægt til Slægt.
Ho Eternulo, Via nomo estas eterna; Ho Eternulo, la memoro pri Vi restas por ĉiuj generacioj.
14 Thi Herren skal dømme sit Folk, og det skal angre ham for hans Tjeneres Skyld.
Ĉar la Eternulo juĝos Sian popolon, Kaj Li korfavoros Siajn sklavojn.
15 Hedningernes Afguder ere Sølv og Guld, et Menneskes Hænders Gerning.
La idoloj de la popoloj estas arĝento kaj oro, Faritaĵo de homaj manoj.
16 De have Mund, men tale ikke; de have Øjne, men se ikke.
Buŝon ili havas, sed ne parolas; Okulojn ili havas, sed ne vidas;
17 De have Øren, men høre ikke, og der er ingen Aande i deres Mund.
Orelojn ili havas, sed ne aŭdas; Kaj ne ekzistas spiro en ilia buŝo.
18 Ligesom disse ere, saa blive de, som gøre dem, ja, hver den, som forlader sig paa dem.
Kiel ili, tiel estos iliaj farantoj, Ĉiuj, kiuj ilin fidas.
19 Israels Hus! lover Herren; Arons Hus! lover Herren.
Ho domo de Izrael, benu la Eternulon; Ho domo de Aaron, benu la Eternulon;
20 Levis Hus! lover Herren; I, som frygte Herren! lover Herren.
Ho domo de Levi, benu la Eternulon; Ho timantoj de la Eternulo, benu la Eternulon.
21 Lovet være Herren fra Zion, han, som bor i Jerusalem! Halleluja!
El Cion estu benata la Eternulo, Kiu loĝas en Jerusalem. Haleluja!
