Salme 132

1 Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,

Oluyimba nga balinnya amadaala. Ayi Mukama jjukira Dawudi n’okubonaabona kwe yagumiikiriza kwonna.

2 ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:

Nga bwe yalayirira Mukama, ne yeeyama eri Katonda Ayinzabyonna, Katonda wa Yakobo,

3 „Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;

ng’agamba nti, “Siriyingira mu nnyumba yange, wadde okulinnya ku kitanda kyange.

4 jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,

Sirikkiriza tulo kunkwata newaakubadde okuzibiriza amaaso gange,

5 førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.”

okutuusa lwe ndimala okufunira Mukama ekifo; ekifo eky’okubeeramu ekya Katonda Ayinzabyonna, Katonda wa Yakobo.”

6 Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.

Laba, twakiwulirako mu Efulasa, ne tukizuula mu nnimiro ya Jaali.

7 Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.

Kale tugende mu kifo kye mw’abeera, tumusinzirize awali entebe y’ebigere bye.

8 Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.

Golokoka, Ayi Mukama, ogende mu kifo kyo mw’owummulira; ggwe n’Essanduuko yo ey’Endagaano, eraga obuyinza bwo.

9 Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.

Bakabona bo bambazibwe obutuukirivu, n’abatukuvu bo bayimbe n’essanyu.

10 For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!

Ku lulwe Dawudi omuddu wo, tomugaana oyo gwe wafukako amafuta.

11 Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.”

Mukama Katonda yalayirira Dawudi ekirayiro ekitaliggwaawo, era talikivaako. Kubanga yamugamba nti, “Omu ku batabani bo gwe ndituuza ku ntebe yo ey’obwakabaka.

12 Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.

Batabani bo bwe banaakuumanga Endagaano yange n’ebiragiro byange bye nnaabayigirizanga, ne batabani baabwe nabo banaatuulanga ku ntebe yo ey’obwakabaka emirembe gyonna.”

13 Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:

Kubanga Mukama yalonda Sayuuni, nga kye yasiima okutuulangamu, n’agamba nti:

14 „Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.

“Kino kye kifo mwe nnaawummuliranga emirembe gyonna; omwo mwe nnaatuulanga nga ndi ku ntebe ey’obwakabaka kubanga nkisiimye.

15 Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.

Nnaakiwanga omukisa ne nkiwa n’ebirungi, era n’abaavu baamu nnaabakkusanga ebyokulya.

16 Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.

Bakabona baakyo, obulokozi bunaabanga kyambalo kyabwe; n’abatukuvu baakyo banaayimbanga ennyimba ez’essanyu n’essanyu.

17 Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.

“Eyo gye ndyaliza batabani ba Dawudi obuyinza; ne muteekerawo ettabaaza olw’oyo gwe nayiwako amafuta.

18 Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.

Abalabe be ndibajjuza ensonyi, naye ye ndimwambaza engule ey’ekitiibwa ekingi.”