Salme 131

1 Herre! mit Hjerte er ikke hovmodigt, og mine Øjne ere ikke stolte, og jeg vandrer ikke i store Ting eller i dem, som ere mig for underlige.

«Жуқириға чиқиш нахшиси»; Давут язған күй: — И Пәрвәрдигар, көңлүм тәкәббур әмәс, Нәзиримму үстүн әмәс; Мән чоң ишлар биләнму, Яки чамим йәтмәйдиған карамәт ишлар биләнму мәшғул болмаймән;

2 Har jeg ikke tysset og beroliget min Sjæl; som et afvant Barn hos sin Moder, ja, som det afvante Barn er min Sjæl inden i mig.

Бәрһәқ, анисиниң қучиғида ятқан әмчәктин айрилған балидәк, Өз җенимни бесивелип тиничландурдум; Көңлүм ичимдә әмчәктин айрилған балидәктур.

3 Israel! haab paa Herren, fra nu og indtil evig Tid!

Исраил Пәрвәрдигарға үмүт бағлисун; Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә!