< Salme 130 >
1 Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
2 Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
3 Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
4 Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
5 Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
6 Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
7 Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
8 Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.
У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.