< Salme 130 >
1 Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!
2 Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.
3 Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?
4 Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.
5 Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.
6 Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.
7 Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.
8 Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.
Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.