< Salme 130 >
1 Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!
2 Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!
3 Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?
4 Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?
5 Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.
6 Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!
7 Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.
8 Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.
Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.