Salme 129

1 De trængte mig haardt fra min Ungdom af — saa sige Israel! —

Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 de trængte mig haardt fra min Ungdom af; dog kunde de ikke overvælde mig.

Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 Plovmændene pløjede paa min Ryg, de droge deres Furer lange.

Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 Herren er retfærdig, han overhuggede de ugudeliges Reb.

Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 De skulle beskæmmes og vige tilbage, alle de, som hade Zion.

Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 De skulle blive som Græs paa Tagene, som tørres, førend nogen oprykker det;

Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 af hvilket Høstmanden ikke fylder sin Haand, ej heller den, som binder Neg, sin Arm.

Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 Og de, som gaa forbi, sige ikke: Herrens Velsignelse være over eder! Vi velsigne eder i Herrens Navn.

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.