Salme 123

1 Til dig opløfter jeg mine Øjne, du, som sidder i Himmelen!

Hac ilahisi Gözlerimi sana kaldırıyorum, Ey göklerde taht kuran!

2 Se, som Tjeneres Øjne agte paa deres Herrers Haand, som en Tjenestepiges Øjne paa hendes Frues Haand, saa agte vore Øjne paa Herren vor Gud, indtil han vorder os naadig.

Nasıl kulların gözleri efendilerinin, Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa, Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımız'a öyle bakar, O bize acıyıncaya dek.

3 Vær os naadig, Herre! vær os naadig; thi vi ere saare mættede af Foragt.

Acı bize, ya RAB, acı; Gördüğümüz hakaret yeter de artar.

4 Vor Sjæl er saare mættet af de sorgløses Spot og de hovmodiges Foragt.

Rahat yaşayanların alayları, Küstahların hakareti Canımıza yetti.