Salme 123

1 Til dig opløfter jeg mine Øjne, du, som sidder i Himmelen!

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. به سوی تو چشمان خود را برمی‌افرازم، ای خدایی که در آسمانها نشسته و حکمرانی می‌کنی!

2 Se, som Tjeneres Øjne agte paa deres Herrers Haand, som en Tjenestepiges Øjne paa hendes Frues Haand, saa agte vore Øjne paa Herren vor Gud, indtil han vorder os naadig.

چنانکه غلامان و کنیزان از اربابان خود رحمت و کمک انتظار دارند چشمان ما نیز بر یهوه، خدای ما دوخته شده است تا بر ما رحمت فرماید.

3 Vær os naadig, Herre! vær os naadig; thi vi ere saare mættede af Foragt.

ای خداوند، بر ما رحمت فرما! بر ما رحمت فرما، زیرا به ما اهانت بسیار شده است.

4 Vor Sjæl er saare mættet af de sorgløses Spot og de hovmodiges Foragt.

جانمان به لب رسیده است از تمسخر گستاخان و تحقیر متکبران.