< Salme 123 >

1 Til dig opløfter jeg mine Øjne, du, som sidder i Himmelen!
He waiata; he pikitanga. Ka anga atu oku kanohi ki a koe, e koe e noho mai nei i nga rangi.
2 Se, som Tjeneres Øjne agte paa deres Herrers Haand, som en Tjenestepiges Øjne paa hendes Frues Haand, saa agte vore Øjne paa Herren vor Gud, indtil han vorder os naadig.
Ina, pera tonu nga kanohi o nga pononga e titiro nei ki te ringa o to ratou rangatira, nga kanohi hoki o te kotiro ki te ringa o tona rangatira wahine; me o matou kanohi e titiro nei ki a Ihowa, ki to matou Atua, kia tohu ra ano ia i a matou.
3 Vær os naadig, Herre! vær os naadig; thi vi ere saare mættede af Foragt.
Tohungia matou, e Ihowa, tohungia matou: kua tino kapi hoki matou i te whakahawea.
4 Vor Sjæl er saare mættet af de sorgløses Spot og de hovmodiges Foragt.
Kapi tonu to matou wairua i te whakahi a te hunga e noho noa ana, i te whakahawea a te hunga whakakake.

< Salme 123 >