< Salme 123 >

1 Til dig opløfter jeg mine Øjne, du, som sidder i Himmelen!
Iyahat ko kanimo ang akong mga mata, ikaw nga naghari sa kalangitan.
2 Se, som Tjeneres Øjne agte paa deres Herrers Haand, som en Tjenestepiges Øjne paa hendes Frues Haand, saa agte vore Øjne paa Herren vor Gud, indtil han vorder os naadig.
Tan-awa, sama sa mga mata sa mga sulugoon nga nagtan-aw sa kamot sa ilang agalon, sama sa mga mata sa sulugoong babaye nga nagtan-aw sa kamot sa iyang agalong babaye, busa itutok ta ang atong mga mata kang Yahweh nga atong Dios hangtod nga kaluy-an kita niya.
3 Vær os naadig, Herre! vær os naadig; thi vi ere saare mættede af Foragt.
Kaluy-i kami, Yahweh, kaluy-i kami, kay napuno na kami sa pagpakaulaw.
4 Vor Sjæl er saare mættet af de sorgløses Spot og de hovmodiges Foragt.
Napuno na kami sa pagbugalbugal sa mga matinamayon ug uban ang pagtamay sa mapahitas-on.

< Salme 123 >