Salme 122

1 Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.