< Salme 122 >

1 Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.
سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»۱
2 Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!۲
3 Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،۳
4 hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.۴
5 Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.۵
6 Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.۶
7 Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.۷
8 For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.۸
9 For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.۹

< Salme 122 >