< Salme 122 >

1 Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.
Canticum graduum. Lætatus sum in his, quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
2 Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!
Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.
3 Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,
Ierusalem, quæ ædificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.
4 hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.
Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.
5 Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.
Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.
6 Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.
Rogate quæ ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.
7 Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!
Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.
8 For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!
Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:
9 For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.
Propter domum Domini Dei nostri, quæsivi bona tibi.

< Salme 122 >