Salme 122

1 Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.