Salme 122

1 Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

Abụ nrigo, nke Devid. Aṅụrịrị m ọṅụ mgbe ha sị m, “Ka anyị gaa nʼụlọnsọ Onyenwe anyị.”

2 Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

Ụkwụ anyị eguzola ugbu a nʼọnụ ụzọ ama gị niile, gị obodo Jerusalem.

3 Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

E wuru Jerusalem dịka obodo a chịkọtara ọnụ nke ọma.

4 hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

Ọ bụ ebe ahụ ka ebo niile na-arịgo, bụ ebo niile nke Onyenwe anyị, ịbụku aha Onyenwe anyị abụ dịka iwu o nyere ndị Izrel si dị.

5 Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

Nʼebe ahụ ka ocheeze niile nke ikpe ikpe dị, bụ ocheeze niile nke ezinaụlọ Devid.

6 Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

Kpeenụ ekpere maka udo Jerusalem: “Ka ndị niile hụrụ gị nʼanya nọọ nʼudo.

7 Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

Ka udo dịrị nʼime mgbidi gị niile nchekwa dịrịkwa nʼime ebe nche gị niile e wusiri ike.”

8 For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

Nʼihi ụmụnne m na ndị enyi m, ana m ekwu okwu sị, “Udo dịrị gị.”

9 For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

Nʼihi ụlọ Onyenwe anyị, Chineke anyị, aga m achọ ọganihu gị.