Salme 122

1 Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

2 Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

3 Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

4 hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

5 Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

6 Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

7 Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

8 For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

9 For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.