< Salme 120 >

1 Jeg raabte til Herren i min Nød, og han bønhørte mig.
Thaburi ya Agendi Ndakaĩire Jehova ndĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩnjĩtĩka.
2 Herre! fri min Sjæl fra Løgnens Læbe, fra en svigefuld Tunge.
Wee Jehova, honokia harĩ mĩromo ĩrĩa yaragia maheeni, na harĩ nĩmĩ iria iheenanagia.
3 Hvad giver han dig, og hvad giver han dig ydermere, du svigefulde Tunge?
Agaagwĩka atĩa, na nĩ atĩa ũngĩ makĩria ya ũguo, wee rũrĩmĩ rũrũ rũheenanagia?
4 Den vældiges skærpede Pile med Gløder af Enebærtræ!
Agaakũherithia na mĩguĩ mĩnoore ya njamba ya ita, na makara marĩrĩmbũkĩte mwaki ma mũtĩ wa mũkoigo.
5 Ve mig! thi jeg har været som fremmed iblandt Mesek, jeg har boet ved Kedars Telte.
Kaĩ ndĩ na haaro-ĩ, nĩgũtũũra gũkũ Mesheki, na ngaikara hema-inĩ cia Kedari-ĩ!
6 Min Sjæl har længe nok boet hos dem, som hade Fred.
Nĩndũũrĩte hĩndĩ ndaaya gatagatĩ-inĩ ka arĩa mathũire thayũ.
7 Jeg er fredsommelig; men naar jeg taler, da ere disse færdige til Krig.
Niĩ ndĩ mũndũ wa thayũ; no rĩrĩa ndaaria-rĩ, o mendaga o mbaara.

< Salme 120 >