< Salme 120 >

1 Jeg raabte til Herren i min Nød, og han bønhørte mig.
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
2 Herre! fri min Sjæl fra Løgnens Læbe, fra en svigefuld Tunge.
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
3 Hvad giver han dig, og hvad giver han dig ydermere, du svigefulde Tunge?
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
4 Den vældiges skærpede Pile med Gløder af Enebærtræ!
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
5 Ve mig! thi jeg har været som fremmed iblandt Mesek, jeg har boet ved Kedars Telte.
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
6 Min Sjæl har længe nok boet hos dem, som hade Fred.
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
7 Jeg er fredsommelig; men naar jeg taler, da ere disse færdige til Krig.
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

< Salme 120 >