Salme 119
1 Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
2 Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
3 og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
4 Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
5 Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
– ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
6 da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
7 Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
8 Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
9 Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
10 Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
11 Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
12 Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
13 Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
Ég fer með lög þín upphátt
14 Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
– þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
15 Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
16 Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
17 Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
18 Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
19 Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
20 Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
21 Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
22 Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
23 Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
24 Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
25 Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
26 Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
27 Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
28 Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
29 Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
30 Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
því að ég hef valið að gera rétt.
31 Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
33 Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
34 Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
35 Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
37 Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
38 Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
39 Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
40 Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
41 Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
42 Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
43 Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
44 Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
45 Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
46 Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
47 Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
48 Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
„Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
50 Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
51 De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
52 Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
53 Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
54 Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
56 Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
57 Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
58 Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
59 Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
60 Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
61 De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
62 Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
63 Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
65 Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
66 Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
67 Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
68 Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
69 De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
70 Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
71 Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
72 Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
73 Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
74 De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
75 Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
76 Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
77 Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
78 Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
79 Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
81 Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
82 Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
83 Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
84 Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
85 De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
86 Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
87 De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
89 Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
91 De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
92 Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
93 Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
94 Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
95 De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
96 Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
97 Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
98 Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
99 Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
100 Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
101 Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
102 Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
103 Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
orð þín eru sætari en hunang!
104 Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
106 Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
107 Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
109 Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
110 De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
111 Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
112 Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
113 De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
114 Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
115 Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
116 Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
117 Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
118 Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
119 Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
120 Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
121 Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
122 Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
123 Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
125 Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
126 Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
127 Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
128 Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
129 Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
130 Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
131 Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
132 Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
133 Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
134 Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
136 Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
137 Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
138 Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
Skipanir þínar góðar og réttlátar.
139 Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
140 Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
141 Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
142 Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
143 Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
144 Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
145 Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
146 Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
„Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
147 Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
148 Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
149 Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
150 De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
151 Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
152 Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
153 Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
154 Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
155 Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
156 Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
157 Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
158 Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
159 Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
161 Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
162 Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
163 Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
164 Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
165 Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
166 Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
167 Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
168 Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
169 Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
170 Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
171 Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
172 Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
173 Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
174 Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
175 Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
176 Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
