Salme 119
1 Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
2 Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
3 og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
4 Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
5 Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
6 da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
7 Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
8 Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
9 Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
10 Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
11 Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
12 Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
13 Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
14 Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
15 Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
16 Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
17 Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
18 Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
19 Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
20 Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
21 Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
22 Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
23 Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
24 Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
25 Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
26 Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
27 Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
28 Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
29 Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
30 Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
31 Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
33 Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
34 Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
35 Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
37 Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
38 Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
39 Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
40 Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
41 Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
42 Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
43 Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
44 Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
45 Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
46 Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
47 Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
48 Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
50 Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
51 De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
52 Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
53 Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
54 Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
56 Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
57 Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
58 Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
59 Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
60 Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
61 De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
62 Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
63 Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
65 Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
66 Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
67 Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
68 Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
69 De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
70 Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
71 Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
72 Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
73 Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
74 De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
75 Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
76 Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
77 Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
78 Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
79 Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
81 Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
82 Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
83 Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
84 Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
85 De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
86 Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
87 De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
89 Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
91 De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
92 Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
93 Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
94 Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
95 De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
96 Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
97 Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
98 Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
99 Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
100 Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
101 Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
102 Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
103 Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
104 Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
106 Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
107 Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
109 Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
110 De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
111 Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
112 Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
113 De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
114 Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
115 Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
116 Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
117 Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
118 Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
119 Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
120 Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
121 Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
122 Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
123 Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
125 Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
126 Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
127 Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
128 Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
129 Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
130 Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
131 Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
132 Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
133 Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
134 Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
136 Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
137 Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
138 Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139 Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140 Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
141 Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142 Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143 Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144 Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
145 Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
146 Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147 Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
148 Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
149 Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
150 De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
151 Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
152 Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
153 Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
154 Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
155 Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
156 Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
157 Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
158 Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
159 Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
161 Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
162 Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
163 Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
164 Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
165 Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
166 Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
167 Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
168 Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
169 Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
170 Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
171 Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
172 Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
173 Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
174 Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
175 Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
176 Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
