Salme 116
1 Jeg elsker Herren; thi han hører min Røst, mine ydmyge Begæringer.
Medɔ Awurade ɛfiri sɛ, ɔtee me nne. Ɔtee me mmɔborɔhunu su.
2 Thi han har bøjet sit Øre til mig, og hele mit Liv igennem vil jeg paakalde ham.
Esiane sɛ ɔbrɛɛ nʼaso maa me enti, mɛfrɛ no wɔ ɛberɛ a mete ase yi.
3 Dødens Reb have omspændt mig, og Helvedes Angest har fundet mig; jeg finder Angest og Bedrøvelse. (Sheol h7585)
Owuo nhoma kyekyeree me, ɛda ho ahometeɛ baa me so, ɔhaw ne awerɛhoɔ hyɛɛ me so. (Sheol h7585)
4 Men jeg paakalder Herrens Navn: Kære Herre! udfri min Sjæl!
Afei mebɔɔ Awurade din kaa sɛ, “Ao Awurade, gye me nkwa!”
5 Herren er naadig og retfærdig, og vor Gud er barmhjertig.
Awurade yɛ ɔdomfoɔ ne ɔteneneeni; ayamhyehyeɛ ahyɛ yɛn Onyankopɔn ma.
6 Herren bevarer de enfoldige; jeg var ringe, dog frelste han mig.
Awurade bɔ ɔwɛmfoɔ ho ban; ɛberɛ a mewɔ ahohiahia mu no, ɔgyee me.
7 Min Sjæl! kom tilbage til din Ro; thi Herren har gjort vel imod dig.
Nya abotɔyam bio, Ao me kra, ɛfiri sɛ Awurade ne wo adi no yie.
8 Thi du udfriede min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Stød.
Na wo, Ao Awurade, woagye me kra afiri owuo mu; woamma mʼani amporo nisuo, na woamma me nan ansunti,
9 Jeg vil vandre for Herrens Ansigt i de levendes Lande.
sɛ mɛnante Awurade anim wɔ ateasefoɔ asase so.
10 Jeg troede, derfor talte jeg; jeg var saare plaget.
Megye diiɛ; ɛno enti mekaa sɛ, “Mewɔ ahohia kɛseɛ mu.”
11 Jeg sagde, der jeg forfærdedes: Hvert Menneske er en Løgner.
Na mʼabasamtuo mu, mekaa sɛ, “Nnipa nyinaa yɛ atorofoɔ.”
12 Hvorledes skal jeg betale Herren alle hans Velgerninger imod mig?
Ɛdeɛn na mɛtumi de atua Awurade ka wɔ ne papa a wayɛ ama me nyinaa?
13 Frelsens Kalk vil jeg tage og paakalde Herrens Navn.
Mɛma nkwagyeɛ kuruwa no so na mabɔ Awurade din.
14 Jeg vil betale Herren mine Løfter, og det for alt hans Folks Øjne.
Mɛdi ɛbɔ a mahyɛ Awurade no nyinaa so wɔ ne nkurɔfoɔ nyinaa anim.
15 Kostbar i Herrens Øjne er hans helliges Død.
Nʼahotefoɔ wuo yɛ aboɔden wɔ Awurade ani so.
16 Ak, Herre —! thi jeg er din Tjener; jeg er din Tjener, din Tjenestekvindes Søn, du har løst mine Baand.
Ao Awurade, ampa ara meyɛ wo ɔsomfoɔ; meyɛ wo ɔsomfoɔ, wʼafenaa babarima; wayi me afiri me mpɔkyerɛ mu.
17 Dig vil jeg ofre Takoffer og paakalde Herrens Navn.
Mɛbɔ aseda afɔdeɛ ama wo na mabɔ Awurade din.
18 Jeg vil betale Herren mine Løfter og det for alt hans Folks Øjne,
Mɛdi me bɔ a mahyɛ Awurade no so wɔ ne nkurɔfoɔ nyinaa anim,
19 i Herrens Hus's Forgaarde, midt i dig, Jerusalem! Halleluja!
wɔ adihɔ a ɛwɔ Awurade fie wɔ wo mfimfini, Ao Yerusalem. Monkamfo Awurade.
