< Salme 116 >

1 Jeg elsker Herren; thi han hører min Røst, mine ydmyge Begæringer.
Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.
2 Thi han har bøjet sit Øre til mig, og hele mit Liv igennem vil jeg paakalde ham.
Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich.
3 Dødens Reb have omspændt mig, og Helvedes Angest har fundet mig; jeg finder Angest og Bedrøvelse. (Sheol h7585)
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię. (Sheol h7585)
4 Men jeg paakalder Herrens Navn: Kære Herre! udfri min Sjæl!
I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję.
5 Herren er naadig og retfærdig, og vor Gud er barmhjertig.
Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy.
6 Herren bevarer de enfoldige; jeg var ringe, dog frelste han mig.
Pan prostaczków strzeże; byłem uciśniony, a wspomógł mię.
7 Min Sjæl! kom tilbage til din Ro; thi Herren har gjort vel imod dig.
Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.
8 Thi du udfriede min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Stød.
Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogę moję od upadku.
9 Jeg vil vandre for Herrens Ansigt i de levendes Lande.
Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Pańską w ziemi żyjących.
10 Jeg troede, derfor talte jeg; jeg var saare plaget.
Uwierzyłem, dlategom mówił, chociażem bardzo był utrapiony.
11 Jeg sagde, der jeg forfærdedes: Hvert Menneske er en Løgner.
Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca.
12 Hvorledes skal jeg betale Herren alle hans Velgerninger imod mig?
Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił?
13 Frelsens Kalk vil jeg tage og paakalde Herrens Navn.
Kielich obfitego zbawienia wezmę, a imienia Pańskiego wzywać będę,
14 Jeg vil betale Herren mine Løfter, og det for alt hans Folks Øjne.
Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego.
15 Kostbar i Herrens Øjne er hans helliges Død.
Droga jest przed oczyma Pańskiemi śmierć świętych jego.
16 Ak, Herre —! thi jeg er din Tjener; jeg er din Tjener, din Tjenestekvindes Søn, du har løst mine Baand.
O mój Panie! żem ja sługą twoim, jam sługą twoim, synem służebnicy twojej, rozwiązałeś związki moje.
17 Dig vil jeg ofre Takoffer og paakalde Herrens Navn.
Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Pańskiego wzywać będę.
18 Jeg vil betale Herren mine Løfter og det for alt hans Folks Øjne,
Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego,
19 i Herrens Hus's Forgaarde, midt i dig, Jerusalem! Halleluja!
W przysionkach domu Pańskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalemie! Halleluja.

< Salme 116 >