< Salme 116 >
1 Jeg elsker Herren; thi han hører min Røst, mine ydmyge Begæringer.
Mi amas, ke la Eternulo aŭdas mian voĉon Kaj mian petegon,
2 Thi han har bøjet sit Øre til mig, og hele mit Liv igennem vil jeg paakalde ham.
Ke Li klinis Sian orelon al mi; Kaj en miaj tagoj mi Lin vokos.
3 Dødens Reb have omspændt mig, og Helvedes Angest har fundet mig; jeg finder Angest og Bedrøvelse. (Sheol )
Ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Kaj turmentoj de Ŝeol min trafis; Suferon kaj ĉagrenon mi trovis. (Sheol )
4 Men jeg paakalder Herrens Navn: Kære Herre! udfri min Sjæl!
Sed la nomon de la Eternulo mi vokis: Ho Eternulo, savu mian animon.
5 Herren er naadig og retfærdig, og vor Gud er barmhjertig.
Favorkora estas la Eternulo kaj justa, Kaj nia Dio estas kompatema.
6 Herren bevarer de enfoldige; jeg var ringe, dog frelste han mig.
La Eternulo gardas la simplanimulojn; Mi estis en mizero, kaj Li min savis.
7 Min Sjæl! kom tilbage til din Ro; thi Herren har gjort vel imod dig.
Revenu, ho mia animo, al via trankvileco, Ĉar la Eternulo faris al vi bonon.
8 Thi du udfriede min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Stød.
Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Miajn okulojn de larmoj, Miajn piedojn de falpuŝiĝo.
9 Jeg vil vandre for Herrens Ansigt i de levendes Lande.
Mi irados antaŭ la Eternulo En la lando de la vivo.
10 Jeg troede, derfor talte jeg; jeg var saare plaget.
Kun kredo mi diris: Mi estas tre afliktita.
11 Jeg sagde, der jeg forfærdedes: Hvert Menneske er en Løgner.
Mi diris en mia konfuziĝo: Ĉu homo mensogas.
12 Hvorledes skal jeg betale Herren alle hans Velgerninger imod mig?
Kion mi redonu al la Eternulo Por ĉiuj Liaj bonfaroj al mi?
13 Frelsens Kalk vil jeg tage og paakalde Herrens Navn.
Mi levos la pokalon de savo, Kaj mi vokos la nomon de la Eternulo.
14 Jeg vil betale Herren mine Løfter, og det for alt hans Folks Øjne.
Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo.
15 Kostbar i Herrens Øjne er hans helliges Død.
Grandvalora en la okuloj de la Eternulo Estas la morto de Liaj fideluloj.
16 Ak, Herre —! thi jeg er din Tjener; jeg er din Tjener, din Tjenestekvindes Søn, du har løst mine Baand.
Ho Eternulo, mi ja estas Via sklavo, Mi estas Via sklavo, filo de Via sklavino; Vi disigis miajn ligilojn.
17 Dig vil jeg ofre Takoffer og paakalde Herrens Navn.
Al Vi mi oferdonos dankan oferon, Kaj la nomon de la Eternulo mi vokos.
18 Jeg vil betale Herren mine Løfter og det for alt hans Folks Øjne,
Miajn promesojn al la Eternulo mi plenumos Antaŭ Lia tuta popolo,
19 i Herrens Hus's Forgaarde, midt i dig, Jerusalem! Halleluja!
En la kortoj de la domo de la Eternulo, Interne de vi, ho Jerusalem.