< Salme 116 >

1 Jeg elsker Herren; thi han hører min Røst, mine ydmyge Begæringer.
Halleluja! Ik heb Jahweh lief, Want Hij hoort naar mijn smeken!
2 Thi han har bøjet sit Øre til mig, og hele mit Liv igennem vil jeg paakalde ham.
Hij luisterde naar mij, toen ik riep
3 Dødens Reb have omspændt mig, og Helvedes Angest har fundet mig; jeg finder Angest og Bedrøvelse. (Sheol h7585)
En de strikken des doods mij omknelden; Toen doodsangst mij kwelde, Nood en jammer mij troffen. (Sheol h7585)
4 Men jeg paakalder Herrens Navn: Kære Herre! udfri min Sjæl!
Ik riep de Naam van Jahweh aan: "Ach, Jahweh, spaar toch mijn leven!"
5 Herren er naadig og retfærdig, og vor Gud er barmhjertig.
En Jahweh was genadig en trouw, Onze God vol ontferming:
6 Herren bevarer de enfoldige; jeg var ringe, dog frelste han mig.
Jahweh waakt over de zwakken; Ik was uitgeput, maar Jahweh heeft mij gered!
7 Min Sjæl! kom tilbage til din Ro; thi Herren har gjort vel imod dig.
Wees dan gelaten, mijn ziel; Want Jahweh blijft voor u zorgen:
8 Thi du udfriede min Sjæl fra Døden, mit Øje fra Graad, min Fod fra Stød.
Hij heeft mij gered van de dood, Mijn ogen van tranen, mijn voeten van stoten;
9 Jeg vil vandre for Herrens Ansigt i de levendes Lande.
Nog mag ik voor Jahweh’s aanschijn wandelen In de landen der levenden!
10 Jeg troede, derfor talte jeg; jeg var saare plaget.
Ik blijf dus vertrouwen, al roep ik ook uit: "Ik ben diep ongelukkig!"
11 Jeg sagde, der jeg forfærdedes: Hvert Menneske er en Løgner.
Al zou ik in mijn ellende ook zeggen: "Er is geen mens te vertrouwen!"
12 Hvorledes skal jeg betale Herren alle hans Velgerninger imod mig?
Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed?
13 Frelsens Kalk vil jeg tage og paakalde Herrens Navn.
De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan;
14 Jeg vil betale Herren mine Løfter, og det for alt hans Folks Øjne.
Ik zal mijn gelofte aan Jahweh volbrengen Ten overstaan van heel het volk:
15 Kostbar i Herrens Øjne er hans helliges Død.
Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen.
16 Ak, Herre —! thi jeg er din Tjener; jeg er din Tjener, din Tjenestekvindes Søn, du har løst mine Baand.
Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken:
17 Dig vil jeg ofre Takoffer og paakalde Herrens Navn.
Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan,
18 Jeg vil betale Herren mine Løfter og det for alt hans Folks Øjne,
19 i Herrens Hus's Forgaarde, midt i dig, Jerusalem! Halleluja!
In de voorhoven van Jahweh’s huis, Binnen uw muren, Jerusalem!

< Salme 116 >