< Salme 115 >
1 Ikke os, Herre! ikke os, men dit Navn give du Ære for din Miskundhed, for din Sandheds Skyld.
Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.
2 Hvorfor skulle Hedningerne sige: Hvor er nu deres Gud?
Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?
3 Men vor Gud er i Himlene, han gør alt, hvad ham behager.
Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.
4 Deres Billeder ere Sølv og Guld, Menneskehænders Gerning.
Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.
5 De have Mund, men kunne ikke tale; de have Øjne, men kunne ikke se.
Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;
6 De have Øren, men kunne ikke høre; de have Næse, men kunne ikke lugte.
Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;
7 De have Hænder, men kunne ikke føle; de have Fødder, men kunne ikke gaa; de kunne ikke tale med deres Strube.
Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.
8 Ligesom de ere, saa vorde de, der gøre dem, hver den, som forlader sig paa dem.
Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.
9 Israel! forlad dig paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.
10 Arons Hus! forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.
11 I, som frygte Herren, forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.
12 Herren kom os i Hu, han skal velsigne, han skal velsigne Israels Hus, han skal velsigne Arons Hus.
Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;
13 Han skal velsigne dem, som frygte Herren, de smaa med de store.
Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.
14 Herren formere eder, eder og eders Børn!
Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;
15 Velsignede være I for Herren, som har gjort Himmel og Jord.
Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!
16 Himlene ere Herrens Himle, men Jorden gav han Menneskens Børn.
Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.
17 De døde love ikke Herren, ej heller nogen af dem, som nedfare til det stille.
Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;
18 Men vi, vi ville love Herren fra nu og indtil evig Tid. Halleluja!
Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!