< Salme 115 >
1 Ikke os, Herre! ikke os, men dit Navn give du Ære for din Miskundhed, for din Sandheds Skyld.
Não a nós, Senhor, não a nós, mas ao teu nome dá gloria, por amor da tua benignidade e da tua verdade.
2 Hvorfor skulle Hedningerne sige: Hvor er nu deres Gud?
Porque dirão as nações: Onde está o seu Deus?
3 Men vor Gud er i Himlene, han gør alt, hvad ham behager.
Porém o nosso Deus está nos céus: fez tudo o que lhe aprouve.
4 Deres Billeder ere Sølv og Guld, Menneskehænders Gerning.
Os idolos d'elles são prata e oiro, obra das mãos dos homens.
5 De have Mund, men kunne ikke tale; de have Øjne, men kunne ikke se.
Teem bocca mas não fallam: olhos teem, mas não vêem:
6 De have Øren, men kunne ikke høre; de have Næse, men kunne ikke lugte.
Teem ouvidos, mas não ouvem; narizes teem, mas não cheiram:
7 De have Hænder, men kunne ikke føle; de have Fødder, men kunne ikke gaa; de kunne ikke tale med deres Strube.
Teem mãos, mas não apalpam; pés teem, mas não andam; nem som algum sae da sua garganta.
8 Ligesom de ere, saa vorde de, der gøre dem, hver den, som forlader sig paa dem.
A elles se tornem similhantes os que os fazem, assim como todos os que n'elles confiam.
9 Israel! forlad dig paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
Israel, confia no Senhor: elle é o seu auxilio e o seu escudo.
10 Arons Hus! forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
Casa de Aarão, confia no Senhor: elle é o seu auxilio e o seu escudo.
11 I, som frygte Herren, forlader eder paa Herren; han er deres Hjælp og deres Skjold.
Vós, os que temeis ao Senhor, confiae no Senhor: elle é o seu auxilio e o seu escudo.
12 Herren kom os i Hu, han skal velsigne, han skal velsigne Israels Hus, han skal velsigne Arons Hus.
O Senhor se lembrou de nós; elle nos abençoará; abençoará a casa d'Israel; abençoará a casa d'Aarão.
13 Han skal velsigne dem, som frygte Herren, de smaa med de store.
Abençoará os que temem ao Senhor, tanto pequenos como grandes.
14 Herren formere eder, eder og eders Børn!
O Senhor vos augmentará cada vez mais, a vós e a vossos filhos.
15 Velsignede være I for Herren, som har gjort Himmel og Jord.
Sois bemditos do Senhor que fez os céus e a terra.
16 Himlene ere Herrens Himle, men Jorden gav han Menneskens Børn.
Os céus são os céus do Senhor; mas a terra a deu aos filhos dos homens.
17 De døde love ikke Herren, ej heller nogen af dem, som nedfare til det stille.
Os mortos não louvam ao Senhor, nem os que descem ao silencio.
18 Men vi, vi ville love Herren fra nu og indtil evig Tid. Halleluja!
Mas nós bemdiremos ao Senhor, desde agora e para sempre. Louvae ao Senhor.