< Salme 108 >
1 En Sang, en Psalme af David.
Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.
2 Trøstigt er mit Hjerte, o Gud! jeg vil synge, jeg vil lege paa Harpe, ogsaa min Ære skal juble.
Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.
3 Vaagn op, Psalter og Harpe! jeg vil vække Morgenrøden.
Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.
4 Jeg vil takke dig, Herre! iblandt Folkene og lege paa Harpe for dig iblandt Folkestammer.
Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.
5 Thi din Miskundhed er stor over Himlene og din Sandhed indtil Skyerne.
Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.
6 Ophøj dig, Gud! over Himlene, og din Ære være over al Jorden!
Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.
7 Paa det dine elskelige maa udfries, saa frels med din højre Haand og bønhør os!
Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
8 Gud har talt i sin Helligdom, jeg vil fryde mig; jeg vil uddele Sikem og opmaale Sukots Dal.
Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
9 Mig hører Gilead til, mig hører Manasse til, og Efraim er mit Hoveds Værn, Juda er min Herskerstav.
Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.
10 Moab er mit Vadskefad; jeg vil kaste min Sko til Edom; bryd ud i Jubel over mig, du Filisterland!
Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?
11 Hvo vil føre mig tilden faste Stad? hvo har ledet mig til Edom?
Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
12 Mon ikke du, Gud, som har forkastet os? og vil du, Gud, ikke uddrage med vore Hære?
Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
13 Fly os Hjælp af Nød; thi Menneskers Hjælp er Forfængelighed. Ved Gud ville vi vinde Kraft; og han skal nedtræde vore Fjender.
Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.