Salme 107
1 Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 Det maa de sige, som ere genløste af Herren, de, han har genløst af Modstanderens Haand,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 og de, som han har samlet hjem fra Landene, fra Øster og fra Vester, fra Norden og fra Havet.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 De fore vild i Ørken, paa en øde Vej, de fandt ingen Stad, som de kunde bo udi;
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 de vare hungrige og tørstige tillige; deres Sjæl vansmægtede i dem.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han friede dem af deres Trængsler.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 Og han førte dem paa den rette Vej, at de gik til en Stad, som de kunde bo udi.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 thi han har mættet en tørstig Sjæl og har fyldt en hungrig Sjæl med godt.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 De sade i Mørke, og i Dødens Skygge, bundne i Elendighed og Jern;
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 thi de havde været genstridige imod Guds Ord og havde foragtet den Højestes Raad;
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 og han ydmygede deres Hjerter ved Lidelse; de styrtede, og der var ingen Hjælper.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Han udførte dem af Mørket og Dødens Skygge og sønderrev deres Baand.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 thi han har sønderbrudt Kobberporte og sønderhugget Jernslaaer.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 De Daarer! de bleve plagede for deres Overtrædelsers Vej og for deres Misgerningers Skyld.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 Deres Sjæl fik Vederstyggelighed til al Mad, og de kom nær til Dødens Porte.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Han sendte sit Ord og helbredede dem og reddede dem fra deres Grave.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 og ofre Takofre og fortælle hans Gerninger med Frydesang.
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 De fore ud paa Havet i Skibe, de udrettede deres Gerning paa de store Vande,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 de saa Herrens Gerninger og hans Underværker paa Dybet.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Han bød og lod et Stormvejr rejse sig, og det opløftede dets Bølger.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 De fore op imod Himmelen, de fore ned i Afgrundene, deres Sjæl forsagede under Ulykken.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 De dreves omkring og ravede som den drukne, og al deres Visdom var udtømt.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, og han udførte dem af deres Trængsler.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Han lod Stormen stille af, og Bølgerne lagde sig.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 Da bleve de glade, at disse vare blevne stille; og han førte dem i Havn efter deres Begæring.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for alle hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 og ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham der, hvor de gamle sidde.
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Han gjorde Floder til en Ørk og Kildegrund til tørre Steder;
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 et frugtbart Land til Saltland for deres Ondskabs Skyld, som boede deri.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Han gjorde Ørken til en vandrig Sø og tørt Land til Kildegrund.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 Og han lod de hungrige bo der, og de grundede en Stad, som de kunde bo udi.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 Og de besaaede Agre og plantede Vingaarde, og disse bare Frugt til Indtægt.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Og han velsignede dem, og de bleve saare formerede, og han formindskede ikke deres Kvæg.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Derefter bleve de formindskede og nedbøjede af Trængsel, Ulykke og Bedrøvelse.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Han udøser Foragt over Fyrster og lader dem fare vild i den vejløse Ørk.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 Men han ophøjede en fattig af Elendighed og satte Slægterne som Hjorde.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 De oprigtige skulle se det og glæde sig; men al Uretfærdighed har lukket sin Mund til.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 Hvo er viis, at han bevarer disse Ting og forstaar Herrens Miskundhed!
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
