Salme 106
1 Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
