Salme 106

1 Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.

Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.

2 Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?

Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?

3 Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.

Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

4 Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,

Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,

5 at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.

Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

6 Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.

Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.

7 Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.

Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.

8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.

A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

9 Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.

Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.

10 Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.

A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.

11 Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.

W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.

12 Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.

A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:

13 Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.

Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

14 Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.

Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.

15 Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.

I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.

16 Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.

Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:

17 Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.

Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,

18 Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.

I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.

19 De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.

Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,

20 Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.

I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.

21 De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,

Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;

22 underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.

Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.

23 Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!

Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.

24 De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.

Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.

25 Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.

I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.

26 Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,

Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;

27 og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.

A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.

28 Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.

Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.

29 Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,

A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;

30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.

Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;

31 Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.

Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.

32 De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.

Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.

33 Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.

Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.

34 De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.

Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.

35 Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.

Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:

36 Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.

I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.

37 Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.

Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,

38 Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.

I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.

39 Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.

I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.

40 Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.

Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,

41 Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.

I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;

42 Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.

I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.

43 Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.

Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.

44 Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.

A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.

45 Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.

Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

46 Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.

Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.

47 Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!

Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.

48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!

Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.