Salme 106
1 Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
Toonu Onyenwe anyị. Keleenụ Onyenwe anyị nʼihi na ọ dị mma; Ịhụnanya ya na-adịgide ruo mgbe ebighị ebi.
2 Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?
Onye pụrụ ikwupụtasịcha ihe ukwu niile nke Onyenwe anyị na-arụ maọbụ kwupụta otuto ya niile?
3 Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.
Ndị a gọziri agọzi ka ha bụ, bụ ndị na-edebe ikpe ziri ezi, ndị ahụ na-eme ezi ihe mgbe niile.
4 Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,
O Onyenwe anyị, cheta m mgbe ị ga-egosi ndị gị ihuọma, bịa leta m, mgbe ị na-azọpụta ha,
5 at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.
ka m soro keta oke na ngọzị ndị gị ị họpụtara, ka m keta oke nʼọṅụ ahụ dịrị mba gị sorokwa ihe nketa gị nye otuto.
6 Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.
Anyị emehiela, dịka nna nna anyị ha mehiere; anyị emeela ihe ọjọọ, rụọkwa ọrụ ajọ omume.
7 Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.
Mgbe nna nna anyị ha nọ nʼIjipt, ha echeghị uche banyere ọrụ ebube gị niile; ha echetakwaghị ịba ụba nke ebere gị niile, kama ha nupuru isi nʼakụkụ oke osimiri ahụ, bụ Osimiri Uhie.
8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.
Ma ọ zọpụtara ha nʼihi aha ya, ime ka a mara ike ya dị ukwuu.
9 Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.
Ọ baara Osimiri Uhie mba, ọ tachaa; o dufere ndị ya site nʼebe dị omimi gafee dịka ọ bụ ọzara.
10 Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.
Ọ zọpụtara ha site nʼaka ndị kpọrọ ha asị; gbapụtakwa ha site nʼaka ndị iro ha.
11 Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.
Mmiri ahụ riri ndị iro ha niile; ọ dịghị otu onye nʼime ha fọdụrụ.
12 Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.
Mgbe ahụ, ha kweere okwu gị niile, ma bụkuo gị abụ otuto.
13 Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.
Ma o teghị aka, ha chefuru ihe niile ọ rụrụ, ha e chereghị ka ndụmọdụ ya pụta ìhè.
14 Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.
Nʼọzara, ha sooro ọchịchọ nke obi ha; nʼala tọgbọrọ nʼefu, ha nwara Chineke ọnwụnwa.
15 Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.
Nʼihi ya, o nyere ha ihe ha rịọrọ ya, ma zite ọrịa na-efe efe ka ọ dakwasị ha.
16 Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.
Nʼetiti ọmụma ụlọ ikwu ha, ha kworo ekworo megide Mosis na Erọn, ndị e doro nsọ nye Onyenwe anyị.
17 Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.
Ala meghere loda Datan, o likwara Abiram, na ndị otù ya.
18 Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.
Ọkụ repịara ndị niile sonyere ha; ire ọkụ repịara ndị ajọ omume.
19 De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.
Na Horeb, ha kpụrụ nwa ehi, kpọọ isiala nye arụsị e jiri igwe pịa.
20 Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.
Ha jiri oyiyi oke ehi nke na-ata ahịhịa gbanwere Ebube ha.
21 De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,
Ha chefuru Chineke, onye zọpụtara ha, onye rụrụ ọtụtụ ọrụ dị ukwuu nʼIjipt,
22 underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.
ọtụtụ ihe ịrịbama nʼala Ham, na ọtụtụ ọrụ ịtụnanya nʼakụkụ Osimiri Uhie.
23 Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!
Nʼihi ya, o kwuru na ọ ga-ala ha nʼiyi, ma Mosis, onye ya ọ họpụtara, guzoro nʼetiti ndị ahụ na Chineke, ka oke iwe ya ghara ịla ha nʼiyi.
24 De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.
Emesịa, ha ledara ala ọma ahụ anya, ha ekwenyeghị na nkwa ya.
25 Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.
Ha tamuru ntamu nʼime ụlọ ikwu ha; ha erubekwaghị isi nye Onyenwe anyị.
26 Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,
Nʼihi nke a, o weliri aka ya elu ṅụọrọ ha iyi na ọ ga-eme ka ha niile nwụọ nʼọzara,
27 og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.
mee ka agbụrụ ha daa nʼetiti mba dị iche iche, ma chụsasịa ha nʼala niile.
28 Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.
Ha dịnyeere ndị na-efe arụsị Baal nke Peoa, riekwa ihe e ji chụọrọ chi na-enweghị ndụ aja;
29 Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,
ha sitere nʼajọ omume ha kpasuo Onyenwe anyị iwe, nke mere ka ọrịa na-efe efe dakwasị ha.
30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.
Ma Finehaz guzoro ọtọ, mee ihe ziri ezi, ọrịa ahụ na-efe efe kwụsịkwara.
31 Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.
A gụnyere nke a dịka ezi omume nye ya site nʼọgbọ ruo nʼọgbọ.
32 De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.
Nʼakụkụ mmiri Meriba, ha kpasuru Onyenwe anyị iwe, nʼihi ha, nsogbu dakwasịrị Mosis;
33 Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.
nʼihi na ha nupuru isi megide Mmụọ nke Chineke, Mosis kwuru okwu, na-echeghị echiche banyere ihe ọ na-ekwu.
34 De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.
Ha egbuchapụghị mba niile bi nʼala ahụ dịka Onyenwe anyị dọrọ ha aka na ntị ka ha mee.
35 Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.
Kama ha gwakọtara onwe ha na mba niile nke ala ahụ, site otu a, mụta ime ka ha na-eme.
36 Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.
Ha fere arụsị ha ofufe, nke ghọrọ ihe ịma nʼọnya nye ha.
37 Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.
Ha gara nʼihu were ụmụ ha ndị ikom na ndị inyom chụọrọ chi na-abụghị chi aja.
38 Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.
Ha na-awụfu ọbara ndị na-emeghị ihe ọbụla, ọbara ụmụ ha ndị ikom na ndị inyom, bụ ndị ha chụrụ dịka aja nye arụsị niile nke ala Kenan, si otu a jiri ọbara ha merụọ ala ahụ.
39 Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.
Ha sitere nʼihe ha na-eme merụọ onwe ha; site nʼaka ọrụ ha, maka uru ha nyefere onwe ha nʼaka ndị na-emerụ ha.
40 Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.
Nʼihi nke a, iwe were Onyenwe anyị megide ndị ya; ọ gụkwara ihe nketa ya dịka ihe rụrụ arụ.
41 Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.
Ọ raara ha nye nʼaka ndị mba ọzọ dị iche iche, ndị kpọrọ ha asị chịkwara ha.
42 Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.
Ndị iro ha mekpara ha ahụ chie ha ọnụ nʼala nʼokpuru ike ha.
43 Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.
Ọtụtụ oge, ọ napụtara ha, ma ha nọgidesịrị ike nʼinupu isi site na ndụmọdụ ya, bụrụ ndị lara nʼiyi nʼime mmehie ha.
44 Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.
Ma mgbe ọ nụrụ mkpu akwa ha, ọnọdụ mkpagbu ha metụtara ya;
45 Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.
nʼihi ha, o chetara ọgbụgba ndụ ya, sitekwa nʼoke ịhụnanya ya, meere ha ebere.
46 Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.
Ọ na-emekwa ka ndị ahụ dọtara ha nʼagha nwee ọmịiko nʼahụ ha.
47 Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!
O Onyenwe anyị Chineke anyị, zọpụta anyị, chịkọta anyị site nʼaka mba dị iche iche, ka anyị nwee ike nye aha nsọ gị ekele ma nyaakwa isi nʼime otuto gị.
48 Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!
Otuto dịrị Onyenwe anyị, bụ Chineke nke Izrel, site nʼebighị ebi ruo ebighị ebi. Ka mmadụ niile sị, “Amen!” Toonu Onyenwe anyị.
