Salme 103

1 Min Sjæl! lov Herren, og alt det, som i mig er, love hans hellige Navn.

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

2 Min Sjæl! lov Herren og glem ikke alle hans Velgerninger,

ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

3 ham, som forlader dig alle dine Misgerninger; ham, som læger alle dine Sygdomme;

او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

4 ham, som genløser dit Liv fra Graven; ham, som kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed;

جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

5 ham, som mætter din Sjæl med det gode, at du bliver ung igen som Ørnen.

جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

6 Herren øver Retfærdighed og Ret for alle fortrykte.

خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

7 Han lod Mose vide sine Veje, Israels Børn sine Gerninger.

او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

8 Herren er barmhjertig og naadig, langmodig og af megen Miskundhed.

خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

9 Han skal ikke bestandig gaa i Rette, ej heller beholde Vrede evindelig.

خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

10 Han har ikke gjort imod os efter vore Synder og ikke betalt os efter vore Misgerninger.

او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

11 Thi saa høj Himmelen er over Jorden, har hans Miskundhed været mægtig over dem, som frygte ham.

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

12 Saa langt som Østen er fra Vesten, har han ladet vore Overtrædelser være langt fra os.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

13 Ligesom en Fader forbarmer sig over Børn, saa forbarmer Herren sig over dem, som frygte ham.

همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

14 Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, at vi ere Støv.

خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

15 Et Menneskes Dage ere som Græs; som et Blomster paa Marken, saa blomstrer han.

عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

16 Naar et Vejr farer over det, da er det ikke mere, og dets Sted kender det ikke længere.

که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

17 Men Herrens Miskundhed er fra Evighed og indtil Evighed over dem, som frygte ham, og hans Retfærdighed med Børnebørn,

اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

18 med dem, som holde hans Pagt, og med dem, som komme hans Befalinger i Hu for at gøre derefter.

19 Herren har befæstet sin Trone i Himmelen, og hans Rige behersker alt.

خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

20 Lover Herren, I hans Engle! I vældige i Magt, som udrette hans Ord, idet I høre paa hans Ords Røst!

ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

21 Lover Herren, alle hans Hærskarer! I hans Tjenere, som gøre hans Villie!

ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

22 Lover Herren, I hans Gerninger alle til Hobe! i alle hans Herredømmes Steder: Min Sjæl, lov Herren!

ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!