Salme 103

1 Min Sjæl! lov Herren, og alt det, som i mig er, love hans hellige Navn.

۱ مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

2 Min Sjæl! lov Herren og glem ikke alle hans Velgerninger,

۲ ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

3 ham, som forlader dig alle dine Misgerninger; ham, som læger alle dine Sygdomme;

۳ که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

4 ham, som genløser dit Liv fra Graven; ham, som kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed;

۴ که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

5 ham, som mætter din Sjæl med det gode, at du bliver ung igen som Ørnen.

۵ که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

6 Herren øver Retfærdighed og Ret for alle fortrykte.

۶ خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

7 Han lod Mose vide sine Veje, Israels Børn sine Gerninger.

۷ طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

8 Herren er barmhjertig og naadig, langmodig og af megen Miskundhed.

۸ خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

9 Han skal ikke bestandig gaa i Rette, ej heller beholde Vrede evindelig.

۹ تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

10 Han har ikke gjort imod os efter vore Synder og ikke betalt os efter vore Misgerninger.

۱۰ باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

11 Thi saa høj Himmelen er over Jorden, har hans Miskundhed været mægtig over dem, som frygte ham.

۱۱ زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

12 Saa langt som Østen er fra Vesten, har han ladet vore Overtrædelser være langt fra os.

۱۲ به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

13 Ligesom en Fader forbarmer sig over Børn, saa forbarmer Herren sig over dem, som frygte ham.

۱۳ چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

14 Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, at vi ere Støv.

۱۴ زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

15 Et Menneskes Dage ere som Græs; som et Blomster paa Marken, saa blomstrer han.

۱۵ واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

16 Naar et Vejr farer over det, da er det ikke mere, og dets Sted kender det ikke længere.

۱۶ زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

17 Men Herrens Miskundhed er fra Evighed og indtil Evighed over dem, som frygte ham, og hans Retfærdighed med Børnebørn,

۱۷ لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

18 med dem, som holde hans Pagt, og med dem, som komme hans Befalinger i Hu for at gøre derefter.

۱۸ بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

19 Herren har befæstet sin Trone i Himmelen, og hans Rige behersker alt.

۱۹ خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

20 Lover Herren, I hans Engle! I vældige i Magt, som udrette hans Ord, idet I høre paa hans Ords Røst!

۲۰ خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

21 Lover Herren, alle hans Hærskarer! I hans Tjenere, som gøre hans Villie!

۲۱ ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

22 Lover Herren, I hans Gerninger alle til Hobe! i alle hans Herredømmes Steder: Min Sjæl, lov Herren!

۲۲ ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!