Salme 102

1 En elendigs Bøn, naar han forsmægter og udøser sin Klage for Herrens Ansigt.

Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

2 Herre! hør min Bøn og lad mit Raab komme til dig.

Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

3 Skjul ikke dit Ansigt for mig paa den Dag, jeg er i Angest; bøj dit Øre til mig; paa den Dag jeg paakalder, skynd dig og bønhør mig!

Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

4 Thi mine Dage ere gaaede op i Røg, og mine Ben ere brændte som et Brandsted.

Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

5 Mit Hjerte er rammet og tørret som en Urt; thi jeg har glemt at æde mit Brød.

Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

6 Formedelst mine Klageraab hænge mine Ben ved mit Kød.

Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

7 Jeg er bleven lig en Rørdrum i Ørken; jeg er bleven som en Ugle i det øde.

Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

8 Jeg vaager og er bleven som en enlig Spurv paa Taget.

Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

9 Mine Fjender have haanet mig den ganske Dag, de, som rase imod mig, sværge ved mig.

Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

10 Thi jeg har tæret Aske som Brød og blandet min Drik med Graad

Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

11 for din Vredens og din Fortørnelses Skyld; thi du løftede mig op og kastede mig bort.

Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

12 Mine Dage are som en Skygge, der hælder, og jeg tørres som en Urt.

Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

13 Men du, Herre! bliver evindelig, og din Ihukommelse fra Slægt til Slægt.

Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

14 Du vil gøre dig rede, du vil forbarme dig over Zion; thi det er paa Tide, at du er den naadig; thi den bestemte Tid er kommen.

Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

15 Thi dine Tjenere hænge med Behag ved dens Stene, og de have Medynk med dens Støv.

A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

16 Og Hedningerne skulle frygte Herrens Navn, og alle Kongerne paa Jorden din Ære;

Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

17 thi Herren har bygget Zion og har ladet sig se i sin Herlighed.

Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

18 Han har vendt sit Ansigt til den enliges Bøn og ikke foragtet deres Bøn.

Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

19 Dette skal skrives for den kommende Slægt; og det Folk, som skabes, skal love Herren.

Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

20 Thi han saa ned fra sin Helligdoms Højsæde; Herren saa fra Himmelen til Jorden

Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

21 for at høre den bundnes Jamren, for at løse Dødsens Børn,

Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

22 for at de kunde forkynde Herrens Navn i Zion og hans Pris i Jerusalem,

Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

23 naar Folkene samles til Hobe og Rigerne til at tjene Herren.

Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

24 Han har ydmyget min Kraft paa Vejen, han har forkortet mine Dage.

Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

25 Jeg siger: Min Gud! tag mig ikke bort midt i mine Dage, dine Aar vare fra Slægt til Slægt.

Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

26 Du grundfæstede fordum Jorden, og Himlene er dine Hænders Gerning.

One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

27 De skulle forgaa; men du bestaar; og de skulle alle blive gamle som et Klædebon; du skal omskifte dem som en Klædning, og de omskiftes.

Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

28 Men du er den samme, og dine Aar faa ingen Ende. Dine Tjeneres Børn skulle fæste Bo, og deres Sæd skal stadfæstes for dit Ansigt.

Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.