Salme 102

1 En elendigs Bøn, naar han forsmægter og udøser sin Klage for Herrens Ansigt.

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

2 Herre! hør min Bøn og lad mit Raab komme til dig.

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

3 Skjul ikke dit Ansigt for mig paa den Dag, jeg er i Angest; bøj dit Øre til mig; paa den Dag jeg paakalder, skynd dig og bønhør mig!

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

4 Thi mine Dage ere gaaede op i Røg, og mine Ben ere brændte som et Brandsted.

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

5 Mit Hjerte er rammet og tørret som en Urt; thi jeg har glemt at æde mit Brød.

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

6 Formedelst mine Klageraab hænge mine Ben ved mit Kød.

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

7 Jeg er bleven lig en Rørdrum i Ørken; jeg er bleven som en Ugle i det øde.

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

8 Jeg vaager og er bleven som en enlig Spurv paa Taget.

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

9 Mine Fjender have haanet mig den ganske Dag, de, som rase imod mig, sværge ved mig.

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

10 Thi jeg har tæret Aske som Brød og blandet min Drik med Graad

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

11 for din Vredens og din Fortørnelses Skyld; thi du løftede mig op og kastede mig bort.

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

12 Mine Dage are som en Skygge, der hælder, og jeg tørres som en Urt.

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

13 Men du, Herre! bliver evindelig, og din Ihukommelse fra Slægt til Slægt.

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

14 Du vil gøre dig rede, du vil forbarme dig over Zion; thi det er paa Tide, at du er den naadig; thi den bestemte Tid er kommen.

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

15 Thi dine Tjenere hænge med Behag ved dens Stene, og de have Medynk med dens Støv.

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

16 Og Hedningerne skulle frygte Herrens Navn, og alle Kongerne paa Jorden din Ære;

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

17 thi Herren har bygget Zion og har ladet sig se i sin Herlighed.

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

18 Han har vendt sit Ansigt til den enliges Bøn og ikke foragtet deres Bøn.

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

19 Dette skal skrives for den kommende Slægt; og det Folk, som skabes, skal love Herren.

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

20 Thi han saa ned fra sin Helligdoms Højsæde; Herren saa fra Himmelen til Jorden

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

21 for at høre den bundnes Jamren, for at løse Dødsens Børn,

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

22 for at de kunde forkynde Herrens Navn i Zion og hans Pris i Jerusalem,

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

23 naar Folkene samles til Hobe og Rigerne til at tjene Herren.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

24 Han har ydmyget min Kraft paa Vejen, han har forkortet mine Dage.

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

25 Jeg siger: Min Gud! tag mig ikke bort midt i mine Dage, dine Aar vare fra Slægt til Slægt.

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

26 Du grundfæstede fordum Jorden, og Himlene er dine Hænders Gerning.

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

27 De skulle forgaa; men du bestaar; og de skulle alle blive gamle som et Klædebon; du skal omskifte dem som en Klædning, og de omskiftes.

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.

28 Men du er den samme, og dine Aar faa ingen Ende. Dine Tjeneres Børn skulle fæste Bo, og deres Sæd skal stadfæstes for dit Ansigt.

Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.