Salme 102
1 En elendigs Bøn, naar han forsmægter og udøser sin Klage for Herrens Ansigt.
Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
2 Herre! hør min Bøn og lad mit Raab komme til dig.
Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
3 Skjul ikke dit Ansigt for mig paa den Dag, jeg er i Angest; bøj dit Øre til mig; paa den Dag jeg paakalder, skynd dig og bønhør mig!
Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
4 Thi mine Dage ere gaaede op i Røg, og mine Ben ere brændte som et Brandsted.
Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
5 Mit Hjerte er rammet og tørret som en Urt; thi jeg har glemt at æde mit Brød.
Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
6 Formedelst mine Klageraab hænge mine Ben ved mit Kød.
Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
7 Jeg er bleven lig en Rørdrum i Ørken; jeg er bleven som en Ugle i det øde.
Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
8 Jeg vaager og er bleven som en enlig Spurv paa Taget.
Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
9 Mine Fjender have haanet mig den ganske Dag, de, som rase imod mig, sværge ved mig.
Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
10 Thi jeg har tæret Aske som Brød og blandet min Drik med Graad
Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
11 for din Vredens og din Fortørnelses Skyld; thi du løftede mig op og kastede mig bort.
Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
12 Mine Dage are som en Skygge, der hælder, og jeg tørres som en Urt.
Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
13 Men du, Herre! bliver evindelig, og din Ihukommelse fra Slægt til Slægt.
Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
14 Du vil gøre dig rede, du vil forbarme dig over Zion; thi det er paa Tide, at du er den naadig; thi den bestemte Tid er kommen.
Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
15 Thi dine Tjenere hænge med Behag ved dens Stene, og de have Medynk med dens Støv.
Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
16 Og Hedningerne skulle frygte Herrens Navn, og alle Kongerne paa Jorden din Ære;
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
17 thi Herren har bygget Zion og har ladet sig se i sin Herlighed.
Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
18 Han har vendt sit Ansigt til den enliges Bøn og ikke foragtet deres Bøn.
Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
19 Dette skal skrives for den kommende Slægt; og det Folk, som skabes, skal love Herren.
Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
20 Thi han saa ned fra sin Helligdoms Højsæde; Herren saa fra Himmelen til Jorden
aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
21 for at høre den bundnes Jamren, for at løse Dødsens Børn,
Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
22 for at de kunde forkynde Herrens Navn i Zion og hans Pris i Jerusalem,
sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
23 naar Folkene samles til Hobe og Rigerne til at tjene Herren.
Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
24 Han har ydmyget min Kraft paa Vejen, han har forkortet mine Dage.
Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
25 Jeg siger: Min Gud! tag mig ikke bort midt i mine Dage, dine Aar vare fra Slægt til Slægt.
Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
26 Du grundfæstede fordum Jorden, og Himlene er dine Hænders Gerning.
Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
27 De skulle forgaa; men du bestaar; og de skulle alle blive gamle som et Klædebon; du skal omskifte dem som en Klædning, og de omskiftes.
Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
28 Men du er den samme, og dine Aar faa ingen Ende. Dine Tjeneres Børn skulle fæste Bo, og deres Sæd skal stadfæstes for dit Ansigt.
Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
