Salme 102
1 En elendigs Bøn, naar han forsmægter og udøser sin Klage for Herrens Ansigt.
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Herre! hør min Bøn og lad mit Raab komme til dig.
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 Skjul ikke dit Ansigt for mig paa den Dag, jeg er i Angest; bøj dit Øre til mig; paa den Dag jeg paakalder, skynd dig og bønhør mig!
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 Thi mine Dage ere gaaede op i Røg, og mine Ben ere brændte som et Brandsted.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 Mit Hjerte er rammet og tørret som en Urt; thi jeg har glemt at æde mit Brød.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 Formedelst mine Klageraab hænge mine Ben ved mit Kød.
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 Jeg er bleven lig en Rørdrum i Ørken; jeg er bleven som en Ugle i det øde.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Jeg vaager og er bleven som en enlig Spurv paa Taget.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 Mine Fjender have haanet mig den ganske Dag, de, som rase imod mig, sværge ved mig.
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 Thi jeg har tæret Aske som Brød og blandet min Drik med Graad
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 for din Vredens og din Fortørnelses Skyld; thi du løftede mig op og kastede mig bort.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 Mine Dage are som en Skygge, der hælder, og jeg tørres som en Urt.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Men du, Herre! bliver evindelig, og din Ihukommelse fra Slægt til Slægt.
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 Du vil gøre dig rede, du vil forbarme dig over Zion; thi det er paa Tide, at du er den naadig; thi den bestemte Tid er kommen.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 Thi dine Tjenere hænge med Behag ved dens Stene, og de have Medynk med dens Støv.
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 Og Hedningerne skulle frygte Herrens Navn, og alle Kongerne paa Jorden din Ære;
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 thi Herren har bygget Zion og har ladet sig se i sin Herlighed.
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 Han har vendt sit Ansigt til den enliges Bøn og ikke foragtet deres Bøn.
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 Dette skal skrives for den kommende Slægt; og det Folk, som skabes, skal love Herren.
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 Thi han saa ned fra sin Helligdoms Højsæde; Herren saa fra Himmelen til Jorden
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 for at høre den bundnes Jamren, for at løse Dødsens Børn,
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 for at de kunde forkynde Herrens Navn i Zion og hans Pris i Jerusalem,
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 naar Folkene samles til Hobe og Rigerne til at tjene Herren.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 Han har ydmyget min Kraft paa Vejen, han har forkortet mine Dage.
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Jeg siger: Min Gud! tag mig ikke bort midt i mine Dage, dine Aar vare fra Slægt til Slægt.
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 Du grundfæstede fordum Jorden, og Himlene er dine Hænders Gerning.
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 De skulle forgaa; men du bestaar; og de skulle alle blive gamle som et Klædebon; du skal omskifte dem som en Klædning, og de omskiftes.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 Men du er den samme, og dine Aar faa ingen Ende. Dine Tjeneres Børn skulle fæste Bo, og deres Sæd skal stadfæstes for dit Ansigt.
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
