Ordsprogene 1
1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge,
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 for af dem at faa Visdom og Undervisning, for at forstaa Forstandens Ord;
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 for at modtage Undervisning i Klogskab, modtage Ret og Retfærdighed og Retvished;
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 for at give de uvidende Vid, de unge Kundskab og Kløgt.
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 Hvo som er viis, høre til og gaa frem i Lærdom, og hvo som er forstandig, vinde Evne til at styre;
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 for at forstaa Ordsprog og Gaader, Vismænds Ord og deres mørke Taler.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 Herrens Frygt er Begyndelse til Kundskab; Daarerne foragte Visdom og Undervisning.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Hør, min Søn! din Faders Undervisning, og forlad ikke din Moders Lov;
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 thi de ere en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Min Søn! naar Syndere lokke dig, da samtyk ikke!
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Dersom de sige: Gak med os, vi ville lure efter Blod, vi ville efterstræbe den uskyldige, som er uden Sag;
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
12 vi ville, som Dødsriget, sluge dem levende, ja hele og holdne, som de, der nedfare i Hulen; (Sheol h7585)
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 vi ville finde alle Haande dyrebart Gods, vi ville fylde vore Huse med Rov;
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 du skal tage din Lod iblandt os, vi ville alle sammen have een Pose:
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 Min Søn! vandre ikke paa Vej med dem, hold din Fod tilbage fra deres Sti;
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 thi deres Fødder haste til ondt, og de skynde sig for at udøse Blod;
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 thi forgæves udspændes Garn for alle Fugles Øjne;
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 og de lure paa deres eget Blod, de efterstræbe deres eget Liv.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 Saa ere enhvers Veje, som er hengiven til Gerrighed; den tager sine egne Herrers Liv.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 Visdommen raaber udenfor, den opløfter sin Røst paa Gaderne;
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 paa Hjørnet af de befærdede Gader raaber den; ved Indgangene til Portene, i Staden, taler den sine Ord:
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 Hvor længe ville I uvidende elske Uvidenhed, og Spotterne have Lyst til Spot, og Daarer hade Kundskab?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Vender eder til min Revselse; se, jeg vil udgyde min Aand over eder, jeg vil kundgøre eder mine Ord.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Efterdi jeg raabte, og I vægrede eder, jeg udrakte min Haand, og ingen gav Agt;
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 og I lode alt mit Raad fare og vilde ikke vide af min Revselse:
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 Saa vil jeg, jeg selv le i eders Ulykke, jeg vil spotte, naar det kommer, som I frygte for;
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 naar det, som I frygte for, kommer som en Ødelæggelse, og eders Ulykke kommer som en Hvirvelvind, naar Angest og Trængsel kommer over eder:
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Da skulle de paakalde mig, men jeg skal ikke svare, de skulle søge mig, men ikke finde mig.
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 Fordi de hadede Kundskab og udvalgte ikke Herrens Frygt,
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 fordi de ikke vilde vide af mit Raad, men foragtede al min Revselse:
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 Saa skulle de æde Frugten af deres Veje og blive mætte af deres egne Raad.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 Thi de uvidendes Frafald skal volde dem Død, og Daarers Tryghed skal ødelægge dem selv.
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 Men hvo mig lyder, skal bo tryggelig og være rolig, uden Frygt for det onde.
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
