< Ordsprogene 9 >

1 Visdommen har bygget sit Hus, har udhugget sine syv Piller;
حکمت کاخی بنا کرده است که هفت ستون دارد.
2 hun har slagtet sit Slagtekvæg, blandet sin Vin og dækket sit Bord;
او مهمانی بزرگی ترتیب داده و انواع شرابها و خوراکها را آماده کرده است
3 hun har udsendt sine Piger, hun kalder fra Toppene af Stadens Høje:
و کنیزان خود را فرستاده، تا بر بلندترین مکان شهر بایستند و ندا سر دهند:
4 Hvo der er uvidende, den vende sig hid; og til den, som fattes Forstand, siger hun:
«ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید:
5 Kommer hid, æder af mit Brød, og drikker af Vinen, som jeg har blandet.
«از خوراک و شرابی که آماده کرده‌ام بخورید.
6 Forlader Uvidenhed, saa skulle I leve, og gaar lige frem paa Forstandens Vej.
راه جهالت را ترک گفته، زنده بمانید. راه دانا شدن را پیش بگیرید.»
7 Hvo som revser en Spotter, henter sig Spot, og hvo som irettesætter den ugudelige, faar Skændsel til Løn.
اگر آدم بدکاری را که همیشه دیگران را مسخره می‌کند تأدیب نمایی، جز اینکه مورد اهانت او واقع شوی نتیجهٔ دیگری نخواهد داشت.
8 Sæt ikke en Spotter i Rette, at han ikke skal hade dig; sæt en viis i Rette, og han skal elske dig.
پس او را به حال خود واگذار چون اگر بخواهی به او کمک کنی از تو متنفر می‌شود؛ اما اگر شخص دانا را تأدیب کنی تو را دوست خواهد داشت.
9 Giv den vise, og han skal blive visere; undervis den retfærdige, og han skal tage til i Lærdom.
اگر آدم دانا را نصیحت کنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستکار تعلیم بدهی علمش بیشتر می‌گردد.
10 Herrens Frygt er Visdoms Begyndelse, og Kundskab om den Hellige er Forstand.
ترس خداوند سرآغاز حکمت است. شناخت خدای مقدّس انسان را دانا می‌سازد.
11 Thi ved mig skulle dine Dage blive mange, og flere Leveaar skulle vorde dig tillagte.
حکمت سالهای عمرت را زیاد می‌کند.
12 Dersom du er viis, er du viis til dit eget Gavn; men spotter du, skal du bære det alene.
اگر حکمت داشته باشی سودش به خودت می‌رسد و اگر حکمت را ناچیز بشماری به خودت زیان می‌رسانی.
13 Daarskaben er en urolig Kvinde, idel Uvidenhed, og kender ikke noget.
حماقت مانند زنی وراج و گستاخ و ابله می‌باشد.
14 Og hun sidder ved sit Hus's Dør, paa en Stol paa Stadens Høje,
او دم در خانه‌اش که بر تپه‌ای مشرف به شهر قرار دارد، می‌نشیند
15 for at kalde paa dem, som gaa forbi ad Vejen, dem, som vandre ret frem paa deres Stier;
و رهگذرانی را که مستقیم به راه خود می‌روند صدا می‌زند:
16 hvo der er uvidende, den vende sig hid; og den, som fattes Forstand, ham taler hun til.
«ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید:
17 Stjaalet Vand er sødt, og lønligt Brød er lækkert.
«آب دزدی شیرین است و نانی که پنهانی خورده می‌شود، لذیذ است!»
18 Men han ved ikke, at der er Dødninger der; de, som ere indbudne af hende, ere i Dødsrigets Dyb. (Sheol h7585)
آنها نمی‌دانند که عاقبت کسانی که به خانهٔ او می‌روند مرگ و هلاکت است. (Sheol h7585)

< Ordsprogene 9 >