Ordsprogene 9
1 Visdommen har bygget sit Hus, har udhugget sine syv Piller;
| حکمت، خانه خود را بنا کرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. | ۱ |
2 hun har slagtet sit Slagtekvæg, blandet sin Vin og dækket sit Bord;
| ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. | ۲ |
3 hun har udsendt sine Piger, hun kalder fra Toppene af Stadens Høje:
| کنیزان خود را فرستاده، ندا کرده است، بر پشتهای بلندشهر. | ۳ |
4 Hvo der er uvidende, den vende sig hid; og til den, som fattes Forstand, siger hun:
| هر‌که جاهل باشد به اینجا بیاید، و هر‌که ناقص العقل است او را می‌گوید. | ۴ |
5 Kommer hid, æder af mit Brød, og drikker af Vinen, som jeg har blandet.
| بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساخته‌ام بنوشید. | ۵ |
6 Forlader Uvidenhed, saa skulle I leve, og gaar lige frem paa Forstandens Vej.
| جهالت را ترک کرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوک نمایید. | ۶ |
7 Hvo som revser en Spotter, henter sig Spot, og hvo som irettesætter den ugudelige, faar Skændsel til Løn.
| هر‌که استهزاکننده راتادیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل کند، و هر‌که شریر را تنبیه نماید برای او عیب می‌باشد. | ۷ |
8 Sæt ikke en Spotter i Rette, at han ikke skal hade dig; sæt en viis i Rette, og han skal elske dig.
| استهزاکننده را تنبیه منما مبادا از تونفرت کند، اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو رادوست خواهد داشت. | ۸ |
9 Giv den vise, og han skal blive visere; undervis den retfærdige, og han skal tage til i Lærdom.
| مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود. | ۹ |
10 Herrens Frygt er Visdoms Begyndelse, og Kundskab om den Hellige er Forstand.
| ابتدای حکمت ترس خداوند است، و معرفت قدوس فطانت می‌باشد. | ۱۰ |
11 Thi ved mig skulle dine Dage blive mange, og flere Leveaar skulle vorde dig tillagte.
| زیرا که به واسطه من روزهای تو کثیر خواهدشد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهدگردید. | ۱۱ |
12 Dersom du er viis, er du viis til dit eget Gavn; men spotter du, skal du bære det alene.
| اگر حکیم هستی، برای خویشتن حکیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود. | ۱۲ |
13 Daarskaben er en urolig Kvinde, idel Uvidenhed, og kender ikke noget.
| زن احمق یاوه‌گو است، جاهل است و هیچ نمی داند، | ۱۳ |
14 Og hun sidder ved sit Hus's Dør, paa en Stol paa Stadens Høje,
| و نزد در خانه خود می‌نشیند، درمکانهای بلند شهر بر کرسی، | ۱۴ |
15 for at kalde paa dem, som gaa forbi ad Vejen, dem, som vandre ret frem paa deres Stier;
| تا راه روندگان رابخواند، و آنانی را که به راههای خود براستی می‌روند. | ۱۵ |
16 hvo der er uvidende, den vende sig hid; og den, som fattes Forstand, ham taler hun til.
| هر‌که جاهل باشد به اینجا برگردد، وبه ناقص العقل می‌گوید: | ۱۶ |
17 Stjaalet Vand er sødt, og lønligt Brød er lækkert.
| «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ می‌باشد.» | ۱۷ |
