Ordsprogene 9
1 Visdommen har bygget sit Hus, har udhugget sine syv Piller;
De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.
2 hun har slagtet sit Slagtekvæg, blandet sin Vin og dækket sit Bord;
Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.
3 hun har udsendt sine Piger, hun kalder fra Toppene af Stadens Høje:
Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:
4 Hvo der er uvidende, den vende sig hid; og til den, som fattes Forstand, siger hun:
Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:
5 Kommer hid, æder af mit Brød, og drikker af Vinen, som jeg har blandet.
Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.
6 Forlader Uvidenhed, saa skulle I leve, og gaar lige frem paa Forstandens Vej.
Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
7 Hvo som revser en Spotter, henter sig Spot, og hvo som irettesætter den ugudelige, faar Skændsel til Løn.
Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.
8 Sæt ikke en Spotter i Rette, at han ikke skal hade dig; sæt en viis i Rette, og han skal elske dig.
Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.
9 Giv den vise, og han skal blive visere; undervis den retfærdige, og han skal tage til i Lærdom.
Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.
10 Herrens Frygt er Visdoms Begyndelse, og Kundskab om den Hellige er Forstand.
De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.
11 Thi ved mig skulle dine Dage blive mange, og flere Leveaar skulle vorde dig tillagte.
Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.
12 Dersom du er viis, er du viis til dit eget Gavn; men spotter du, skal du bære det alene.
Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.
13 Daarskaben er en urolig Kvinde, idel Uvidenhed, og kender ikke noget.
Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.
14 Og hun sidder ved sit Hus's Dør, paa en Stol paa Stadens Høje,
En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;
15 for at kalde paa dem, som gaa forbi ad Vejen, dem, som vandre ret frem paa deres Stier;
Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:
16 hvo der er uvidende, den vende sig hid; og den, som fattes Forstand, ham taler hun til.
Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:
17 Stjaalet Vand er sødt, og lønligt Brød er lækkert.
De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.
