Ordsprogene 8
1 Mon ikke Visdommen raaber, og Forstanden opløfter sin Røst?
Roept de Wijsheid niet, en verheft niet de Verstandigheid Haar stem?
2 Paa Toppen af Højene ved Vejen, midt paa Stierne staar den;
Op de spits der hoge plaatsen, aan den weg, ter plaatse, waar paden zijn, staat Zij;
3 ved Siden af Portene, ved Udgangen af Staden, ved Indgangen til Portene raaber den:
Aan de zijde der poorten, voor aan de stad, aan den ingang der deuren roept Zij overluid:
4 Til eder, I Mænd, vil jeg raabe, og min Røst lyde til Menneskens Børn.
Tot u, o mannen! roep Ik, en Mijn stem is tot de mensenkinderen.
5 I uvidende! fatter Vid; og I Daarer! fatter Forstand.
Gij slechten! verstaat kloekzinnigheid, en gij zotten! verstaat met het hart.
6 Hører, thi jeg vil tale fyrstelige Ting og aabne mine Læber med Retvished.
Hoort, want ik zal vorstelijke dingen spreken, en de opening Mijner lippen zal enkel billijkheid zijn.
7 Thi min Gane taler Sandhed, og Ugudelighed er en Vederstyggelighed for mine Læber.
Want Mijn gehemelte zal de waarheid bedachtelijk uitspreken, en de goddeloosheid is Mijn lippen een gruwel.
8 I Retfærdighed ere alle min Munds Ord; der er intet fordrejet eller forvendt i dem.
Al de redenen Mijns monds zijn in gerechtigheid; er is niets verdraaids, noch verkeerds in.
9 De ere alle rette for den forstandige og ligefremme for dem, som finde Kundskab.
Zij zijn alle recht voor dengene, die verstandig is, en rechtmatig voor degenen, die wetenschap vinden.
10 Tager imod min Undervisning og ikke imod Sølv og imod Kundskab fremfor udsøgt Guld.
Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.
11 Thi Visdom er bedre end Perler, og alle de Ting, man har Lyst til, kunne ikke lignes ved den.
Want wijsheid is beter dan robijnen, en al wat men begeren mag, is met haar niet te vergelijken.
12 Jeg, Visdommen, jeg har taget Bolig i Vidskab og besidder Kundskab om kløgtige Raad.
Ik, Wijsheid, woon bij de kloekzinnigheid, en vinde de kennis van alle bedachtzaamheid.
13 Herrens Frygt er at hade ondt; Hoffærdighed og Hovmodighed og Ondskabs Vej og den Mund, som taler forvendte Ting, hader jeg.
De vreze des HEEREN is, te haten het kwade, de hovaardigheid, en den hoogmoed, en den kwaden weg; Ik haat ook den mond der verkeerdheden.
14 Raad og hvad der har Bestand, hører mig til; jeg er Forstand, mig hører Styrke til.
Raad en het wezen zijn Mijne; Ik ben het Verstand, Mijne is de Sterkte.
15 Ved mig regere Konger, og ved mig beskikke Fyrster Ret.
Door Mij regeren de koningen, en de vorsten stellen gerechtigheid.
16 Ved mig herske Herskere og Høvdinger, alle Dommere paa Jorden.
Door Mij heersen de heersers, en de prinsen, al de rechters der aarde.
17 Jeg elsker dem, som elske mig, og de, som søge mig, skulle finde mig.
Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden.
18 Rigdom og Ære er hos mig, varigt Gods og Retfærdighed.
Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid.
19 Min Frugt er bedre end Guld og ædelt Malm, og at vinde mig er bedre end udsøgt Sølv.
Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver.
20 Jeg vandrer paa Retfærdigheds Vej, midt paa Rettens Stier,
Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts;
21 til at lade dem, som elske mig, arve varigt godt og til at fylde deres Forraadskamre.
Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beerven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkameren vervullen.
22 Herren ejede mig som sin Vejs Begyndelse, forud for sine Gerninger, fra fordums Tid.
De HEERE bezat Mij in het beginsel Zijns wegs, voor Zijn werken, van toen aan.
23 Fra Evighed er jeg indsat, fra det første af, før Jorden var.
Ik ben van eeuwigheid af gezalfd geweest; van den aanvang, van de oudheden der aarde aan.
24 Da Afgrundene endnu ikke vare, er jeg født, da Kilderne, som have meget Vand, ikke vare til.
Ik was geboren, als de afgronden nog niet waren, als nog geen fonteinen waren, zwaar van water;
25 Før Bjergene bleve nedsænkede, før Højene bleve til, er jeg født.
Aleer de bergen ingevest waren, voor de heuvelen was Ik geboren.
26 Han havde endnu ikke skabt Jorden eller Markerne eller det første af Jordens Støv.
Hij had de aarde nog niet gemaakt, noch de velden, noch de aanvang van de stofjes der wereld.
27 Der han beredte Himlene, da var jeg der, der han slog en Kreds oven over Afgrunden;
Toen Hij de hemelen bereidde, was Ik daar; toen Hij een cirkel over het vlakke des afgronds beschreef;
28 der han befæstede Skyerne heroventil, der Afgrundens Kilder fik deres faste Sted;
Toen Hij de opperwolken van boven vestigde; toen Hij de fonteinen des afgronds vastmaakte;
29 der han satte Havet dets Grænse, at Vandene ikke skulde overtræde hans Befaling, der han lagde Jordens Grundvold:
Toen Hij der zee haar perk zette, opdat de wateren Zijn bevel niet zouden overtreden; toen Hij de grondvesten der aarde stelde;
30 Da var jeg hos ham som Kunstnerinde, og jeg var hans Lyst Dag for Dag, og jeg legede for hans Ansigt alle Tider;
Toen was Ik een voedsterling bij Hem, en Ik was dagelijks Zijn vermakingen, te aller tijd voor Zijn aangezicht spelende;
31 jeg legede i Verden paa hans Jord, og min Lyst var hos Menneskens Børn.
Spelende in de wereld Zijns aardrijks, en Mijn vermakingen zijn met de mensenkinderen.
32 Og nu, Børn, hører mig! og salige ere de, som tage Vare paa mine Veje.
Nu dan, kinderen! hoort naar Mij; want welgelukzalig zijn zij, die Mijn wegen bewaren.
33 Hører Undervisning og bliver vise, og lader den ikke fare!
Hoort de tucht, en wordt wijs, en verwerpt die niet.
34 Saligt er det Menneske, som hører mig, saa at han dagligt vaager ved mine Døre og tager Vare paa mine Dørstolper.
Welgelukzalig is de mens, die naar Mij hoort, dagelijks wakende aan Mijn poorten, waarnemende de posten Mijner deuren.
35 Thi hvo mig finder, han finder Livet og faar Velbehag hos Herren.
Want die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE.
36 Men hvo, som synder imod mig, skader sin Sjæl; alle, som mig hade, elske Døden.
Maar die tegen Mij zondigt, doet zijn ziel geweld aan; allen, die Mij haten, hebben den dood lief.
