Ordsprogene 7
1 Min Søn! bevar mine Ord, og gem mine Bud hos dig.
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 Hold mine Bud, saa skal du leve, og min Lov som din Øjesten.
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 Bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle!
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Sig til Visdommen: Du er min Søster, og Forstanden kalde du din Kynding;
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 for at den maa bevare dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 Thi jeg saa ud af mit Hus's Vindu, igennem mit Gitter;
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 og jeg saa iblandt de uerfarne, jeg blev var iblandt Sønnerne et ungt Menneske, som fattedes Forstand,
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 og han gik forbi paa Gaden ved hendes Hjørne og skred frem ad Vejen til hendes Hus,
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 i Tusmørket om Aftenen efter Dagen, midt i Natten og Mørket.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 Og se, en Kvinde mødte ham i Horesmykke og underfundig i Hjertet,
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 støjende og ustyrlig, hendes Fødder kunne ikke blive i hendes Hus.
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 Stundom er hun ude, stundom paa Gaderne og lurer ved alle Hjørner.
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 Og hun tog fat paa ham og kyssede ham, hun gjorde sit Ansigt frækt og sagde til ham:
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 Der paalaa mig Takoffer, i Dag har jeg betalt mine Løfter;
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 derfor er jeg gaaet ud at møde dig, at søge dit Ansigt, og jeg har fundet dig.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Jeg har redet mit Leje med Tæpper, med stribet Tøj af Garn fra Ægypten;
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 jeg har overstænket min Seng med Myrra. Aloe og Kanel;
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 kom, lader os beruse os i Kærlighed indtil Morgenen, lader os forlyste os i Elskov;
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 thi Manden er ikke hjemme, han er faren lang Vej bort;
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 han tog Pengeknuden med sig, han kommer hjem til Fuldmaanedagen.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Hun bøjede ham med sin megen Overtalelse, tilskyndte ham med sine smigrende Læber.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Hvo der hastelig gaar efter hende, kommer som Oksen til Slagterbænken og som i Fodlænken, der er til Daarens Tugtelse,
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 indtil en Pil sønderskærer hans Lever; ligesom Fuglen skynder sig til Snaren og ved ikke, at det gælder dens Liv.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Saa hører mig nu, I Børn! og agter paa min Munds Ord!
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Lad dit Hjerte ikke vige af til hendes Veje, lad dig ikke forvildes paa hendes Stier;
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 thi mange ere de gennemborede, som hun har fældet, og mangfoldige alle de, hun har ihjelslaget.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
