Ordsprogene 6

1 Min Søn! dersom du er gaaet i Borgen hos din Næste, har givet Haandslag til den fremmede;

Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,

2 har du bundet dig ved din Munds Ord, ladet dig fange ved din Mands Ord:

Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.

3 Saa gør dog dette, min Søn! og red dig, fordi du er kommen i din Næstes Haand: Gak, nedkast dig for hans Fødder, og træng ind paa din Næste!

Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;

4 Tilsted ikke dine Øjne at sove eller dine Øjenlaage at slumre.

Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;

5 Fri dig som en Raa af Jægerens Haand og som en Fugl af Fuglefængerens Haand.

Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.

6 Du lade! gak til Myren, se dens Veje, og bliv viis.

Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.

7 Skønt den ikke har nogen Fyrste, Foged eller Hersker,

Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,

8 bereder den om Sommeren sin Mad, den samler om Høsten sin Spise.

Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.

9 Du lade! hvor længe vil du ligge? naar vil du staa op af din Søvn?

Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?

10 Sov lidt endnu, blund lidt, fold Hænderne lidt for at hvile:

Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

11 Saa skal din Armod komme som en Landstryger og din Trang som skjoldvæbnet Mand.

Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

12 Et nedrigt Menneske, en uretfærdig Mand er den, som gaar med en vanartig Mund;

Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,

13 den, som giver Vink med sine Øjne, gør Tegn med sine Fødder, peger med sine Fingre;

Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;

14 den, som har forvendte Ting i sit Hjerte og optænker ondt til hver Tid og kommer Trætter af Sted.

Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.

15 Derfor skal hans Ulykke komme hastelig, han skal snart sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.

Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.

16 Disse seks Stykker hader Herren, og de syv ere en Vederstyggelighed for hans Sjæl:

Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.

17 Stolte Øjne, en løgnagtig Tunge og Hænder, som udgyde den uskyldiges Blod;

Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,

18 et Hjerte, som optænker uretfærdige Tanker; Fødder, som haste med at løbe til det onde;

Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,

19 den, der som falsk Vidne taler Løgn; og den, som kommer Trætter af Sted imellem Brødre.

Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.

20 Min Søn! bevar din Faders Bud, og forlad ikke din Moders Lov.

Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.

21 Knyt dem til dit Hjerte for stedse, bind dem om din Hals!

Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.

22 Naar du vandrer, skal den lede dig, naar du lægger dig, skal den bevare dig, og naar du opvaagner, skal den tale til dig.

Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.

23 Thi Budet er en Lampe og Loven et Lys, og Undervisningens Revselse er Vej til Livet;

Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,

24 at den maa bevare dig fra en ond Kvinde, fra en fremmed Tunges Sledskhed.

Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.

25 Begær ikke hendes Dejlighed i dit Hjerte, og lad hende ikke indtage dig med sine Øjenlaage!

Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.

26 Thi for en Skøges Skyld gælder det kun om et Stykke Brød, men en anden Mands Hustru fanger den dyrebare Sjæl.

Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.

27 Mon nogen kan tage Ild i sin Barm, uden at hans Klæder brændes op?

Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?

28 Eller mon nogen kan gaa paa Gløder, uden at hans Fødder brændes?

Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?

29 Saa sker det ham, som gaar ind til sin Næstes Hustru; ingen, som rører hende, slipper fri for Straf.

Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.

30 Man ringeagter ikke, at en Tyv stjæler for at mætte sig, naar han er hungrig;

Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;

31 men naar han bliver greben, maa han betale syv Fold, han maa give alt sit Hus's Gods.

Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.

32 Den, som bedriver Hor med en Kvinde, fattes Forstand; den, som vil fordærve sin Sjæl, han, ja han gør sligt.

Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;

33 Plage og Skam skal ramme ham, og hans Skændsel skal ikke udslettes.

Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;

34 Thi nidkær er Mandens Vrede, og han skal ikke skaane paa Hævnens Dag;

Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.

35 han skal ikke tage nogen Bod for gyldig og ikke samtykke, om du end vilde give megen Skænk.

Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.