Ordsprogene 4
1 Hører, I Sønner! en Faders Undervisning og giver Agt for at faa Forstand;
Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
2 thi jeg har givet eder en god Lærdom; forlader ikke min Lov!
Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.
3 Thi jeg var min Faders Søn, min Moders ømme og eneste Barn.
Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,
4 Og han lærte mig og sagde til mig: Lad dit Hjerte holde fast ved mit Ord, bevar mine Bud, saa skal du leve.
Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
5 Køb Visdom, køb Forstand, glem ikke og vig ikke fra min Munds Ord.
Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
6 Forlad den ikke, saa skal den bevare dig, elsk den, saa skal den bevogte dig.
Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
7 Visdommens Begyndelse er: Køb Visdom, og for al din Ejendom køb Forstand!
Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
8 Ophøj den, saa skal den ophøje dig, naar du tager den i Favn, saa skal den ære dig.
Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
9 Den skal sætte en yndig Krans paa dit Hoved, den skal give dig en dejlig Krone.
Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”
10 Hør, min Søn! og tag imod mine Ord, saa skulle dine Leveaar blive mange.
Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.
11 Jeg underviser dig om Visdoms Vej, jeg leder dig paa jævne Stier.
Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.
12 Naar du gaar, skal din Gang ikke blive trang, og naar du løber, skal du ikke støde dig.
Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.
13 Hold fast ved Undervisning, lad den ikke fare, bevar den; thi den er dit Liv.
Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
14 Kom ikke paa de ugudeliges Sti, og gak ikke frem paa de ondes Vej!
Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,
15 Lad den ligge, gak ikke frem paa den, vig fra den og gak forbi!
O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
16 Thi de sove ikke, naar de ikke have gjort ilde; og deres Søvn flyr fra dem, naar de ikke have bragt nogen til Fald.
Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
17 Thi de æde Ugudeligheds Brød og drikke Uretfærdigheds Vin.
Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
18 Og de retfærdiges Sti er som et skinnende Lys, der bliver klarere og klarere indtil Middag.
Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
19 De ugudeliges Vej er som Mørket, de vide ikke, hvorpaa de skulle støde sig.
Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
20 Min Søn! giv Agt paa mine Ord, bøj dit Øre til min Tale.
Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.
21 Lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar dem i dit Hjerte!
Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.
22 Thi de ere Liv for hver den, som finder dem, og Lægedom for hans hele Legeme.
Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.
23 Bevar dit Hjerte fremfor alt det, der forvares; thi fra det udgaar Livet.
Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
24 Hold dig fri for Munds Vanartighed, og lad Læbers Forvendthed være langt fra dig!
Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
25 Lad dine Øjne se ligefrem, og lad dine Øjenlaage være ret frem for dig!
Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!
26 Overvej vel din Fods Sti, og alle dine Veje skulle faa Fasthed.
Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.
27 Bøj ikke af til højre eller venstre, vend din Fod fra det onde!
Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.
