Ordsprogene 30
1 Agurs, Jakes Søns Ord, det varslende Ord, Udsagnet af Manden, til Ithiel, til Ithiel og Ukal.
Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
2 Jeg var ufornuftigere end en Mand, og jeg havde ikke Forstand som et Menneske.
Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
3 Og jeg havde ikke lært Visdom eller kendt Kundskab om den Hellige.
I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
4 Hvo for op til Himmelen og for ned? hvo samlede Vejret i sine Næver? hvo bandt Vandet i et Klædebon? hvo har fastsat alle Jordens Grænser? hvad er hans Navn? og hvad er hans Søns Navn? du ved det jo.
Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
5 Alt Guds Ord er lutret; han er et Skjold for dem, som forlade sig paa ham.
Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
6 Læg intet til hans Ord, at han ikke skal straffe dig, og du skal staa som en Løgner.
Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
7 Om tvende Ting har jeg bedet dig; nægt mig dem ej, før jeg dør:
Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
8 Lad Forfængelighed og Løgnens Ord være langt fra mig; giv mig ikke Armod eller Rigdom, men tildel mig mit beskikkede Brød;
Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
9 at jeg ikke, naar jeg mættedes, skulde fornægte dig og sige: Hvo er Herren? eller naar jeg blev fattig, skulde stjæle og forgribe mig paa min Guds Navn.
Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
10 Bagtal ikke en Træl for hans Herre, at han ikke skal forbande dig, og du skal bære Skyld.
Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
11 Der er en Slægt, som bander sin Fader og ikke velsigner sin Moder;
Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
12 der er en Slægt, som er ren i sine egne Øjne, og hvis Skarn dog ikke er aftoet;
Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
13 der er en Slægt, hvis Øjne ere høje, og hvis Øjenlaage hæve sig i Vejret;
Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
14 der er en Slægt, hvis Tænder ere Sværd, og hvis Kindtænder ere Knive, som vil fortære de elendige i Landet og de fattige iblandt Menneskene.
Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
15 Blodsugersken har to Døtre, „giv hid! giv hid!‟ Der er tre, som ikke kunne mættes, fire, som ikke sige: „Nok!‟
Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
16 Dødsriget og det ufrugtbare Moderliv; Jorden bliver ikke mæt af Vand, og Ilden siger ikke: „Nok!‟ (Sheol h7585)
Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol h7585)
17 Et Øje, som spotter Faderen og lader haant om at lyde Moderen, det skulle Ravnene ved Bækken udhugge, og Ørneunger skulle æde det.
Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
18 Tre Ting ere mig forunderlige; og fire Ting kender jeg ikke:
Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
19 Ørnens Vej imod Himmelen, Slangens Vej over Klippen, Skibets Vej midt paa Havet, og en Mands Vej til en Jomfru.
Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
20 Saa er en Horekvindes Vej; hun spiser og afvisker sin Mund og siger: Jeg har ikke gjort Uret.
Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
21 Under tre ryster et Land, og under fire kan det ikke holde ud:
Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
22 Under en Træl, naar han kommer til at herske; og en Daare, naar han bliver mæt af Brød;
Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
23 under en forhadt Kvinde, naar hun bliver gift; og en Trælkvinde, naar hun bliver sin Frues Arving.
Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
24 Der er fire smaa paa Jorden, dog ere de vise, saare vise:
Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
25 Myrerne ere ikke et stærkt Folk, alligevel berede de deres Spise om Sommeren;
Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
26 Kaninerne ere et afmægtigt Folk, dog indrette de deres Hus i Klippen;
Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
27 Græshopperne have ingen Konge, alligevel drage de ud, alle i sluttet Skare;
Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
28 Firbenet griber fat med Hænder, og dog er det i Kongepaladser.
Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
29 Der er tre, som have et smukt Skridt, og fire, som have en smuk Gang:
Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
30 Løven, som er vældig iblandt Dyrene og ikke viger tilbage for nogens Ansigt;
Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
31 Hesten, som er omgjordet om Lænderne; Bukken; og en Konge, som ingen tør rejse sig imod.
Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
32 Har du handlet daarligt, der du ophøjede dig, og har du tænkt ondt, da læg Haand paa Mund!
Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
33 Thi den, som trykker Mælk, faar Ost derudaf; og den, som trykker Næsen, faar Blod derudaf; og den, som trykker Vrede, faar Trætte derudaf.
Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.
