Ordsprogene 3

1 Min Søn! glem ikke min Lov, men lad dit Hjerte bevare mine Bud.

ڕۆڵە، فێرکردنەکەم لەبیر مەکە، فەرمانەکانم لەناو دڵتدا هەڵبگرە،

2 Thi et langt Liv og mange Aar at leve i og Fred skulle de bringe dig rigeligt.

چونکە ڕۆژگاری درێژ و ساڵانی ژیان و ئاشتیت بۆ زیاد دەکات.

3 Miskundhed og Sandhed forlade dig ej; bind dem om din Hals, skriv dem paa dit Hjertes Tavle;

با خۆشەویستی نەگۆڕ و دڵسۆزی لێت جیا نەبنەوە، بە ملتەوە گرێیان بدە، لەسەر پەڕەی دڵت بیاننووسە.

4 saa skal du finde Naade og god Forstand for Guds og Menneskens Øjne.

ئینجا پەسەندی و نازناوی چاک بەدەستدەهێنیت لەلای خودا و خەڵک.

5 Forlad dig paa Herren af dit ganske Hjerte, men forlad dig ikke fast paa din Forstand!

پڕ بەدڵ پشت بە یەزدان ببەستە و بە تێگەیشتوویی خۆت پشت ئەستوور مەبە.

6 Kend ham paa alle dine Veje, og han skal gøre dine Stier rette.

لە هەموو ڕێگاکانت بیناسە، ئەویش ڕێچکەکانت ڕاست دەکات.

7 Vær ikke viis i dine egne Øjne; frygt Herren, og vig fra det onde!

لەبەرچاوی خۆت، خۆت بە دانا مەزانە، لە یەزدان بترسە و لە بەدکاری بەدووربە.

8 Det skal være en Lægedom for din Navle og en Vædske for dine Ben.

دەبێتە تەندروستی بۆ لەشت و خۆراک بۆ ئێسقانەکانت.

9 Ær Herren af dit Gods og af al din Avls Førstegrøde:

بە سامانت ڕێزی یەزدان بگرە، بە یەکەمین بەرهەمی هەموو خەرمانەکانت.

10 Saa skulle dine Lader blive fulde med Overflod og dine Persekar flyde over af Most.

ئەمبارەکەت پڕ دەبێت هەتا تێری، قەڕابەکەت سەرڕێژ دەبێت لە شەرابی نوێ.

11 Min Søn! foragt ikke Herrens Tugt, og vær ikke utaalmodig ved hans Revselse.

ڕۆڵەکەم، بە سووکی تەماشای تەمبێکردنی یەزدان مەکە، ڕقت لە سەرزەنشتی ئەو نەبێتەوە،

12 Thi Herren revser den, som han elsker, og som en Fader den Søn, i hvem han har Behag.

چونکە ئەوەی یەزدان خۆشیبوێ تەمبێی دەکات و وەک باوکێک بە کوڕ دڵخۆش دەبێت.

13 Saligt er det Menneske, som har fundet Visdom, og det Menneske, som vinder Forstand.

خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی دانایی دەدۆزێتەوە و بەو کەسەی تێگەیشتن بەدەستدەهێنێت،

14 Thi det er bedre at købe den end at købe Sølv, og at vinde den er bedre end Guld.

چونکە قازانجی لە قازانجی زیو باشترە و بەرهەمیشی لە زێڕ.

15 Den er dyrebarere end Perler og alt det, du har Lyst til, kan ikke lignes ved den.

لە یاقووت بەهادارترە و هەرچی ئارەزووی دەکەیت نابێتە هاوتای.

16 I dens højre Haand er langt Liv, i dens venstre er Rigdom og Ære.

تەمەنی درێژ لە دەستی ڕاستیدایە و دەوڵەمەندی و ڕێزیش لە دەستی چەپی.

17 Dens Veje ere yndige Veje, og alle dens Stier ere Fred.

ڕێگاکانی ڕێگای خۆشحاڵین و هەموو ڕێڕەوەکانی ئاشتین.

18 Den er Livsens Træ for dem, som gribe den, og hver den, som holder fast paa den, skal prises salig.

درەختی ژیانە بۆ ئەوانەی خۆیان پێوە گرتووە، خۆزگە دەخوازرێت بەوانەی پێی پابەند دەبن.

19 Herren har grundfæstet Jorden med Visdom, han har beredt Himlene med Forstand.

یەزدان بە دانایی زەوی دامەزراند، بە تێگەیشتنیش ئاسمانی چەسپاند.

20 Ved hans Kundskab skiltes Dybene, og ved den dryppe Skyerne med Dug.

بە زانیاری ئەو قووڵاییەکان شەق بوون، هەورەکان شەونمیان دڵۆپاند.

21 Min Søn! lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar Fasthed og Kløgt.

ڕۆڵە، دەست بە دانایی تەواو و سەلیقەوە بگرە، ئەمانە لەبەرچاوت دوورنەکەونەوە،

22 Og de skulle være Liv for din Sjæl og et Smykke for din Hals.

دەبنە ژیان بۆ تۆ، ملوانکە بۆ جوانی گەردنت.

23 Da skal du vandre tryggelig paa din Vej, og du skal ikke støde din Fod.

ئەوسا بە ئاسوودەیی بە ڕێگای خۆتدا دەڕۆیت و ساتمە ناکەیت و ناکەویت.

24 Naar du lægger dig, da skal du ikke frygte, og naar du har lagt dig, skal din Søvn være sød.

کاتێک ڕادەکشێیت بێ ترسیت، ڕادەکشێیت و خەوت خۆش دەبێت.

25 Du skal ikke frygte for pludselig Skræk, ej heller for Ødelæggelsen over de ugudelige, naar den kommer.

نە لە بەڵای کتوپڕ دەترسیت و نە لە ماڵی بەدکاران کە وێران دەبێت،

26 Thi Herren skal være dit Haab, og han skal bevare din Fod fra at fanges.

چونکە یەزدان دەبێتە پشتیوانت و پێت لە پێوەبوون دەپارێزێت.

27 Hold ikke godt tilbage fra dem, som trænge dertil, naar din Haand har Evne til at gøre det.

دەستی چاکە مەگرەوە لەوانەی شایستەی چاکەن، کاتێک لە تواناتدایە بیکەیت.

28 Sig ikke til din Næste: Gak bort og kom igen, og i Morgen vil jeg give, naar du dog har det.

بە کەس مەڵێ: «بڕۆ، دواتر وەرەوە، بەیانی دەتدەمێ،» لە کاتێکدا ئەو شتەت پێیە.

29 Optænk ikke ondt imod din Ven, naar han bor tryggelig hos dig.

پیلانی خراپ لە دژی دراوسێکەت مەگێڕە، لە کاتێکدا ئەو بە دڵنیاییەوە لەلات جێنشین بووە.

30 Træt ikke med et Menneske uden Aarsag, naar han ikke har gjort dig ondt.

لەخۆڕایی دژایەتی کەسێک مەکە، ئەگەر خراپەی لەگەڵتدا نەکرد.

31 Misund ikke en Voldsmand, og udvælg ikke nogen af alle hans Veje!

بەغیلی بە پیاوی ستەمکار مەبە، هیچ ڕێگایەکی ئەو هەڵمەبژێرە،

32 Thi Herren har Vederstyggelighed til den, som er forvendt, men hans fortrolige Omgang er med de oprigtige.

چونکە لەلای یەزدان مرۆڤی قەڵپ قێزەونە، بەڵام نهێنی خۆی لەلای سەرڕاستانە.

33 Herrens Forbandelse er i den ugudeliges Hus, men han velsigner de retfærdiges Bolig.

نەفرەتی یەزدان لەسەر ماڵی بەدکارە، بەڵام ماڵی ڕاستودروستان بەرەکەتدار دەکات.

34 Dersom de ere Spottere, da skal han spotte dem, men de ydmyge skal han give Naade.

هەرچەندە گاڵتە بە گاڵتەجاڕان دەکات، بەڵام نیعمەت دەداتە بێفیزەکان.

35 De vise skulle arve Ære, men Daarerne skulle faa Skam til Del.

داناکان ڕێزداری بە میرات دەگرن، بەڵام گێلەکان شەرمەزاری هەڵدەگرن.